ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: 15η Μαρτίου: Ένας χρόνος μετά.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Ξημέρωμα Σαββάτου ήταν και πέρυσι τέτοια μέρα. Όταν οι πλείστοι εξ ημών, οι εκτός κέντρων αποφάσεων, ξυπνούσαμε έκπληκτοι ακούγοντας αλαμπουρνέζικα στο ραδιόφωνο, από εξίσου έκπληκτους και αμήχανους δημοσιογράφους ως προς το τί ακριβώς έγινε στις Βρυξέλλες ενώ στην Κύπρο κοιμόμασταν τον ύπνο του δικαίου.

Ένα χρόνο μετά, ήρθαν τα πάνω κάτω- όχι, για να μην λένε οι άπιστοι Θωμάδες ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά και ότι η τρόικα θα μας στείλει στα τάρταρα. Εκεί που πέρυσι τέτοια εποχή κάναμε ουρές έξω από τις τράπεζες για να ζητιανέψουμε κάτι ψιλά για τις καθημερινές μας ανάγκες, πλέον οι τραπεζίτες μας έχουν ζαλίσει τον Χριστό με τις προσφορές- την εβδομάδα αυτή άρχισα να ζω το όνειρο μου: Νοιώθω λίγο σαν φίρμα του Παναθηναικού που δεν μπορεί να περπατήσει στους δρόμους από τις εκδηλώσεις λατρείας των θαυμαστών του.

*« Φίλε, πέρασε ο κίνδυνος, ειδικά για την δική μας τράπεζα. Φέρε εσύ πίσω τα λεφτά και θα κανονίσουμε ένα επιτόκιο 3,5 και βάλε τοις εκατόν», η μια τράπεζα.

«Αγαπητέ, δεν υπάρχει λόγος να διατηρείς λεφτά που δεν έχεις άμεση ανάγκη σε τρεχούμενο. Έλα να σου κάνω ένα γραμμάτιο έξι μηνών, ενός χρόνου, όσο θες τελοσπάντων και θα τα βρούμε στο επιτόκιο», η άλλη τράπεζα.

«Δικέ μου, αν έχεις πρόχειρες 50 χιλιάδες ευρώ, ανοίγουμε ένα νέο λογαριασμό ο οποίος θα εμπίπτει σε ειδική σχέση με έξτρα μπόνους», η παράλλη τράπεζα.

*Αγχώθηκα. Ευτυχώς, ένα χρόνο από την επέτειο έπεφτε και πάλι σαββατοκύριακο. Οπότε είχα 48 ώρες γεμάτες για να κάτσω να αξιολογήσω τόσες προτάσεις, να συμβουλευτώ τους νομικούς μου συμβούλους, να πάρω μια δεύτερη γνώμη από τους οικονομικούς μου συνεργάτες και να παρουσιαστώ από σήμερα πανέτοιμος να απαντήσω στις προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά μου.

Η μόνη εκκρεμότητα είναι ότι κεφάλαιο δεν υπάρχει πια. Αλλά, για να με κυνηγούν οι τραπεζίτες που είναι ειδικοί, κάτι θα έχω και δεν το ξέρω!  Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει!

*Πέρασε κιόλας ένας χρόνος που έχουμε δεσμό. Με το ΔΝΤ, την Ευρωπαική Τράπεζα και το Eurogroup. Και ο άκαρδος Γερούν ούτε που θυμήθηκε την επέτειο μας. Ούτε ένα λουλούδι, ούτε μια ευχή, ούτε ένα «να ζήσουμε, αγάπη μου».

Εμείς, που δώσαμε τη ζωή μας σε αυτή την σχέση...