ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Έως πότε υψωθήσεται ο εχθρός μου επ΄ εμέ;

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Έβλεπα χθες κάποια κείμενα στο αρχείο του Φιλελεύθερου για πράγματα που μας απασχόλησαν στο πρόσφατο και στο λιγότερο πρόσφατο παρελθόν. Μέρες που είναι, το μάτι μου έπεσε σε ένα από τα πρώτα «Ιδεοδρόμια» της κουρεμένης μας εποχής. Το οποίο αφορούσε ακριβώς, στο πρώτο Πάσχα που αξιωθήκαμε να περάσουμε με τη νέα μορφή που είχε πλέον το κράτος μας- και η καθημερινή ζωή μας.

Πλάκα έχει, ακόμη επίκαιρο το βρίσκω:

* «Το πρώτο Πάσχα της νέας εποχής αξιωθήκαμε να το γιορτάσουμε και φέτος ελληνορθόδοξα όπως μάθαμε πάππου προς πάππον, το Μνημόνιο ευτυχώς δεν έλεγε κάτι διαφορετικό επ’ αυτού για του χρόνου δεν ξέρουμε σημασία έχει ότι παρά τις περί του αντιθέτου εκτιμήσεις των ειδικών στην Εσπερία είμαστε και σήμερα ζώντες και αλληλοευχόμεθα Χριστός Ανέστη.

Για του χρόνου θα σας γελάσω, μπορεί ως τότε να είναι ευχή κενή περιεχομένου και το Χριστός Ανέστη καθότι τί διάολο ωφελεί να αναστηθείς αν στο μεταξύ οι δανειστές καταλήξουν στο ότι αρκεί να ζεις με μάξιμουμ 472 ευρώ μηνιαίως, αντιλαμβάνεσθε ότι μια ευχή υπό τις συνθήκες αυτές θα επιφέρει και ένα μεγαλοπρεπές σιχτίρισμα από τον απέναντι σου.

*Σημασία έχει ότι περάσαμε και φέτος, για μετά έχει ο Θεός και το Βερολίνο, ποιός ξέρει αν του χρόνου τέτοια εποχή το μνημόνιο θα επιτρέπει τέτοια πολυήμερα αραλίκια ή αν θα αποφασισθεί ότι η Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι ανάγκη να είναι Εβδομάδα αλλά αρκεί και ένα Μεγάλο Διήμερο για να ενστερνιζόμαστε το νόημα της Αναστάσεως του Κυρίου.

*Μην πούμε δηλαδή ότι και το νόημα αυτό είναι κατάλοιπο παρελθόντων εποχών και νοοτροπιών και ότι μέσα στο κρίσιμο πλαίσιο που διάγει σήμερα η ανθρωπότητα η Ανάσταση του κυρίου αυτού δίνει ένα κακό μήνυμα στους εργαζόμενους αφού μπορεί κάποιος μωρός να το εκλάβει ως ματαιότητα ματαιοτήτων, καθότι θα σκεφτεί ποιός ο λόγος να ξεπατώνομαι στην εργασία για να μειώσω τον δείκτη των ελλειμμάτων αφού ούτως ή άλλως κάποτε θα αναστηθώ;

Ως εκ τούτου, μην παραξενευτείς σύντροφε χριστιανέ αν το αραλίκι του τριημέρου και οι χαμηλοί ρυθμοί εργασίας του τελευταίου δεκαημέρου ήταν τα τελευταία που απόλαυσες για την Ανάσταση.

*Και που ποιός σου είπε ότι έγινε κιόλας στην τελική η Ανάσταση, τί πάει να πει το λέει η Εκκλησία, άκουσες εσύ να το λέει η Μέρκελ ή ο Ντάισεμπλουμ;

Ε, άντε τράβα τότε...»