ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Το Ημερολόγιο του 2020

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Έρχεται, οσονούπω, το σωτήριον έτος 2020. Και τώρα, που πια δεν είναι μνημονιακά και τροικανά τα χρόνια μας, ώστε η μόνη μας έγνοια να είναι να πιάσουμε εγκαίρως στασίδι έξω από τα Κοινωνικά Παντοπωλεία, ας κάνουμε εγκαίρως τη λίστα των υποχρεώσεων μας για να είμαστε σωστοί και ωραίοι στη μεγάλη γιορτή.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

*Να μην ξεχάσω να κάνω μια επανάληψη στα βιβλία της πολιτικής και της οικονομίας που έχω στη βιβλιοθήκη μου- τόσα γιορτινά τραπέζια μέσα σε περίοδο κινητικότητας περί των εθνικών ζητημάτων, όλο και κάποιο νταβαντούρι θα γίνει για τις θέσεις κομμάτων και πολιτικών. Θα είναι ανεπίτρεπτο να παρακάθομαι προσκεκλημένος σε ξένα σπίτια χωρίς να έχω πλήρη γνώση για τις δομικές διαφορές των (αυριανών) υποψηφίων ως προς την προτεινόμενη λύση του Κυπριακού ζητήματος, για τις κεφαλαιώδεις διαφορές τους ως προς το μοντέλο εξόρυξης και εκμετάλλευσης του ορυκτού μας πλούτου και για τις χαοτικές διαφορές τους ως προς τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας.

*Να μην ξεχάσω επίσης να ξεσκονίσω λιγάκι τα βασικά που ξέρω από την αγγλική, τη γαλλική ή την ιταλική γλώσσα-καθότι ως γνήσιος Κύπριος μεταμνημονιακός πολίτης, μια γύρα σε ένα must προορισμό θα την κάνω μέσα στο νέο χρόνο-δεν θα την κάνω;

Παρίσι θα είναι αυτό, Λονδίνο θα είναι, Μιλάνο θα είναι, Γκτανσκ θα είναι, δεν το ξέρω-αρκεί που θα το ανακοινώσω στις εορτινές ομηγύρεις για να αυξηθεί το κοινωνικό μου στάτους.

Και να μην ξεχάσω να πάρω μαζί μου και κανένα αλεξίσφαιρο γιλεκάκι- ποτέ δεν ξέρεις πια…

*Να μην ξεχάσω δε, να έχω ένα περίλυπο ύφος τσιμπώντας τα καναπεδάκια σολομού και κατεβάζοντας το 12αρι malt τονίζοντας ιδιαίτερα ότι η κρίση με γονάτισε. Και ότι κοντεύω πια να ξεχάσω την επίγευση στον ουρανίσκο της dom perignon και την πολύ μαλακή υφή στη γλώσσα του χαβιαρίου beluga.

Άτιμη κοινωνία…

*Να μην ξεχάσω ακόμη να εντάξω στο καθημερινό μου λεξιλόγιο τις άγιες μέρες δυο-τρεις δημοφιλείς και εντυπωσιακές εκφράσεις που σε καθιστούν το επίκεντρο της προσοχής: Η αναγκαιότητα να εργαστούμε όλοι ώστε να ηχήσουν τον επόμενο χρόνο γιορτινά οι καμπάνες των κατεχόμενων εκκλησιών μας, να μπορέσουν όλοι οι συμπατριώτες μας να κάνουν του χρόνου Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στις πατρογονικές τους εστίες, να ανατείλει ο νέος χρόνος (αφού το 2019 παρά τις άοκνες προσπάθειες μας δεν προκάναμε) σε μια επανενωμένη Κύπρο και όλα τα σχετικά.

*Ή πάλι, τώρα που το σκέφτομαι, σιγά τα ωα! Και να μην εντάξω αυτά τα λογίδρια στη γιορτινή καθημερινότητα μου, δεν πειράζει- ξέχασα ότι δεν θα είμαι υποψήφιος.