ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS Πάφου: Εμβόλιο κατά της βλακείας, έχουμε;

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Από τον Μάρτιο ζούμε μέσα στη σχιζοφρένεια- δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε αέρα, δεν μπορούμε να κάτσουμε σαν άνθρωποι να φάμε ένα ρημοδοφαί, δεν μπορούμε να αγκαλιάσουμε τους γέρους μας, δεν μπορούμε να κάτσουμε αντάμα σε ένα γιορτινό τραπέζι. Μήνες ολάκερους τώρα, σε κάθε κουβέντα των ανθρώπων επικρατεί το πότε η επιστήμη θα βρει λύση για να ξαναζήσουμε την κανονική ζωή μας.

Ε, τώρα που όλα δείχνουν ότι ήρθε ο καιρός της επιστήμης, δυστυχώς ήρθε με πάταγο και ο καιρός των ηλιθίων- όχι του Ντοστογέφσκι, αυτών της διπλανής πόρτας. Ως δια μαγείας, η περιβόητος «κούραση» του πληθυσμού από τον εγκλεισμό και τα απαγορευτικά πήγε περίπατο. Όπως επίσης περίπατο πάει και η «κακή ψυχολογία» του πόπολου από την έκτακτη ανάγκη.

*Αίφνης για ένα κομμάτι του πληθυσμού, το οποίο δεν έχει σημασία αν είναι πλειοψηφικό ή μειοψηφικό, πολύ ή λίγο, κεντρικό ζήτημα αποτελεί πλέον το αν πρέπει να εμβολιαστεί ή όχι! Η ρητορική των ανθρώπων αυτών; Η συνήθης όλων των αλλοπαρεμένων: Το άσπιλο και αμόλυντο σώμα τους που δεν πρέπει να δέχεται ξένα αντικείμενα, ο Θεός που θα φροντίσει να αντικαταστήσει την επιστήμη προφυλάσσοντας τους, οι σιωνιστές που δημιουργούν στα εργαστήρια τους μυστικά φάρμακα με τα οποία θα κάνουν σύγχρονες λοβοτομές και πάει λέγοντας.

*Είναι κάτι τέτοιες περιπτώσεις που μου παρέχουν την βεβαιότητα για την ορθότητα της άποψης μου ότι ο διάλογος είναι μια υπερεκτιμημένη αρετή- όταν αυτός που έχεις απέναντι σου υπολείπεται ολοφάνερα από τον μέσο όρο της λογικής και της κοινής αντίληψης των πραγμάτων, είναι άσκοπο να επιδίδεσαι σε λεκτικούς ακροβατισμούς χάνοντας την ώρα σου.

*Τα πράγματα θα έπρεπε να είναι απλά: Σε συνθήκες ορατού κινδύνου για την επιβίωση ανθρώπων, οι ειδικοί θα έπρεπε να προηγούνται σε σχέση με την νεφελώδη «ατομική ελευθερία» ενός εκάστου- με τον ίδιο τρόπο, τόσους μήνες τώρα τρώμε το ένα διάταγμα μετά το άλλο και τον ένα περιορισμό μετά τον άλλο, ακριβώς επειδή η έκτακτη ανάγκη στην οποία ζει ο πλανήτης καθιστά πρωτεύουσα την ανάγκη προστασίας του πληθυσμού με βάση τις οδηγίες των ειδικών.

Αλλιώς, θα έπρεπε και στα πλαίσια της «ατομικής μου ελευθερίας» και των προσωπικών μου πιστεύω, να είχα ατιμωρητί το δικαίωμα να επιλέξω να μην μπαίνω στο σπίτι την ώρα που αποφάσισαν οι ειδικοί, να μην βάζω τη μάσκα, που ενοχλεί και την μεγάλη μου μύτη και να μην σταματήσω να αγκαλιάζω όποιον βλέπω στο δρόμο μου από την πολύ μου χαρά.

Δεν μου επετράπη όμως να πράττω τοιουτοτρόπως, επειδή ακριβώς ζούμε σε κινδύνους πρωτόγνωρους.

*Ομοίως, λοιπόν, θα πρέπει οι αρμόδιοι να επιβάλουν τον εμβολιασμό επειδή έτσι προστατεύεται ο καθένας και εξ ημών των υπολοίπων, αφήνοντας στην πάντα τον κάθε εκστασιασμένο που περιμένει οδηγίες από τον Άγιο Παίσιο.

Τα μέτρα και η έκτακτη ανάγκη δεν μπορούν να εφαρμόζονται αλά καρτ: Είτε είμαστε σε υπαρκτό κίνδυνο και πρέπει όλοι να ακολουθούμε διατάγματα επιβίωσης ή μας κορόιδευαν τόσο καιρό και άρα ας μην κάνουν το εμβόλιο όσοι επικαλούνται ανθρώπινα δικαιώματα, για να πάμε και μεις να φάμε τις μπριζόλες μας με την ησυχία μας, όπως έχουμε ανθρώπινο δικαίωμα.