ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Μια μέρα αποφάσισα να αφήσω γενειάδα

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Πρότινος, συνειδητοποίησα ξαφνικά (ως να επανήλθα στην πραγματική ζωή μετά από ένα μεγάλο διάστημα σε κρυονική) ότι όλοι γύρω μου είχαν γενειάδες. Τριμαρισμένες κάποιες με τον τρόπο των ιλουστρασιών περιοδικών, πλούσιες με τον τρόπο των μουλάδων της ανατολής άλλες, επιμελώς αφημένες ως τριήμερο ή πενθήμερο αξύριστο πρόσωπο κάποιες άλλες- άρχισα να διερωτώμαι αν κατά την περίοδο της αφασίας μου έχασα επεισόδια.

Κάποια μέρα που δεν είχα τι να κάνω, αποφάσισα να αφήσω και εγώ- γενικώς, δεν ακολουθώ τη μόδα, σκέφτηκα όμως ότι ανεξαρτήτως του τι σηματοδοτεί όλη αυτή η επέλαση των τριχών, θα ήταν και μια χαρά βολικό για μένα να αποφεύγω την ανάγκη κάθε μια-δυο μέρες να τρώω την ώρα μου μπροστά στον καθρέφτη ξυριζόμενος.

*Μόνο που παρακολουθώντας τη γενειάδα στο πρόσωπο που να μεγαλώνει, άρχισα να παρακολουθώ ασυναίσθητα και τους γύρω μου- και να συνειδητοποιώ ότι η δηθενιά με τα νέα μοντέλα αυτοκινήτων, τα ακριβά κινητά, τα ενδύματα α-λα Λάκης Γαβαλάς που στην επαρχιακή Πάφο φαντάζουν ως πολύ νούμερο, πλέον έδωσε τη θέση της στη δηθενιά της γενειάδας του κάθε wannabe μοδάτου.

Και ξαφνικά κατάλαβα ότι όπως όλες οι μόδες που κατά καιρούς μας ζαλίζουν τον έρωτα, έτσι και η γενειάδα που σκέπασε όλα τα αντρικά μάγουλα είναι το νέο (πρόσκαιρο προφανώς) προιόν εκζήτησης. Και αποφάσισα να το αφήσω στη μπάντα, ας δώσουμε χώρο στα νέα τζάκια του socializing να πειραματιστούν- τι δουλειά έχει μια γριά αλεπού στο παζάρι της μόδας;

*Καθότι, πλέον μια απλή γενειάδα αποκτούσε διαστάσεις κοινωνικού ψυχογραφήματος- τα νέα πρόσωπα του κοσμικού κατακλυσμού της νέας Κύπρου είναι απαραιτήτως γενειοφόρα, τα lifestyle έντυπα της πρωτεύουσας βρίθουν από μετέχοντες σε εκδηλώσεις με ανάλογη όψη, στα νέα στέκια η κάθε ομήγυρη περιλαμβάνει πλειοψηφικά γενειοφόρους διαφόρων τεχνοτροπιών και σηματοδοτήσεων, στα τηλεοπτικά στούντιο οι συνήθεις κοστουμαρισμένοι θαμώνες εμφανίζονται πλέον ολοένα και συχνότερα στο στυλ αυτό, μέχρι και τον Ιωνά πρόσεξα στο Υπουργικό του Τροόδους τις προάλλες με μούσι μερικών ημερών- πολύ φοβούμαι ότι το συνήθως απαστράπτων και ατσαλάκωτο πρόσωπο του Χάρη Γεωργιάδη και του φίλτατου Νίκου Χριστοδουλίδη, σύντομα θα είναι παραφωνία στο κυβερνητικό σχήμα.

*Είπα, λοιπόν, να γυρίσω στον μικρόκοσμο μου. Που τον ξέρω και με ξέρει- άσε που η γυναίκα και η κόρη μου έπεσαν ήδη να με φάνε με τις πρώτες άσπρες τρίχες που κατέλαβαν το μούτρο μου. Και που με γερνούσαν ακόμη περισσότερο από ότι ήδη γεροντοδείχνω, ήταν η ετυμηγορία.  

Και ξέρετε πώς είναι η πραγματική ζωή: Αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω.