ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Καταθέτοντας τα εκλογικά βιβλιάρια στο mall

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Δύο πράγματα με εντυπωσίασαν σε αυτή την προεκλογική περίοδο- η μανία κάποιων να καταθέτουν τα εκλογικά βιβλιάρια τους, ασχέτως αν κανείς δεν ενδιαφέρεται να τα παραλάβει και η εμμονή κάποιων ότι οι μεγαλύτερες αναπτύξεις από τις δικές τους θα τους στείλουν στο ταμείο ανεργίας.

Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με κάποιες ομάδες συμπατριωτών μας που-δυστυχώς γι’ αυτούς- δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι μετά την ένταξη μας στην ΕΕ καιροί, τους έχουν ξεδοντιάσει αυτό το δικαίωμα. Το να κουβαλούσες τα κασόνια με τα εκλογικά βιβλιάρια στον οικείο Έπαρχο μπορεί να είχε ένα λόγο ύπαρξης ως δρώμενο τη δεκαετία του ’80 ή του ’90, αλλά σήμερα δεν συγκινεί ούτε τις σκουπιδολάγνες τηλεοπτικές κάμερες.

Ούτως ή άλλως, είτε παραδώσεις το βιβλιάριο σου, είτε το αφήσεις ξεχασμένο στο ερμάρι, το ένα και το αυτό- από τη στιγμή που η Ευρώπη μας αποκάλυψε ότι το να μην πας να ψηφίσεις είναι δικαίωμα σου και όχι ποινικά κολάσιμη παράλειψη όπως απειλούσε η Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι το 2004, ποιος χέστηκε τι θα κάνεις με το βιβλιαράκι σου.

*Ομοίως σε κάθε προεκλογική περίοδο, όταν οι πλείστοι υποψήφιοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δεσμευθούν ότι θα εργαστούν σκληρά πάνω στο θέμα του εποικισμού του Άρη πριν τις επόμενες βουλευτικές εκλογές στον τόπο μας, πολλοί βρίσκουν μια καλή ευκαιρία να ρίξουν το μπαλάκι των ευθυνών σε άλλους για δικές τους αδυναμίες να ακολουθήσουν τις επιταγές της εποχής.

Αυτή τη φορά, είναι οι παραδοσιακοί επαγγελματίες της αγοράς της Λάρνακας που σηκώνουν το λάβαρο της επανάστασης κατά της ενδεχόμενης λειτουργίας ενός mall στην πόλη τους- το έργο το είδαμε στην Πάφο με την αντίστοιχη ανάπτυξη πριν λίγα χρόνια: Κλαυθμοί και οδυρμοί από τους μαγαζάτορες του εμπορικού κέντρου και από την ΠΟΒΕΚ για το «παζάρι που θα πέθαινε», για τα «μικρά μαγαζάκια που θα τα κατάπινε το mall» και όλα τα σχετικά ηρωικά και πένθιμα.

*Επί της ουσίας, οι φωνασκούντες έκρυβαν κάτω από το χαλάκι του τεράστιου πολυκαταστήματος τις δικές τους ευθύνες: Την αδυναμία τους να εμφανίσουν ένα προιόν ελκυστικό, την άρνηση τους να επενδύσουν έστω και ένα ευρώ για να φτιασιδώσουν λίγο την ελεεινή όψη των τουρκοκυπριακών υποστατικών που νοικιάζουν για ένα κομμάτι ψωμί, την παντελή άγνοια τους πάνω στις σύγχρονες πρακτικές του μάρκετινγκ και της διαφήμισης που φέρνει πελάτες.

Και όταν ο Δήμος Πάφου και το κράτος τους έφτιαξαν το εμπορικό κέντρο, ξέχασαν και το mall και τον «αργό θάνατο» του κέντρου.

*Καταλάβατε;