ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Καλά Χριστούγεννα κύριε Σκρουτζ

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Θα’ ναι Χριστούγεννα αλλιώτικα από τα άλλα τα φετινά. Πρώτα απ’ όλα, φτάσαμε σε αυτά με ένα βροχερό καιρό ασυνήθιστο για τα μέρη μας, ακόμη και Δεκέμβρη μήνα, που σε αφήνει να ταξιδέψεις στις ταινίες εποχής, με τα χιονισμένα βορειοευρωπαικά και αμερικάνικα τοπία.

Έπειτα, είναι και το θέμα με τις ειδήσεις των ημερών αυτών: Όλα αυτά τα τυποποιημένα μηνύματα των πολιτικών για το νόημα της ημέρας, ακούγονταν παράταιρα και ολίγον τι εκτός τόπου και χρόνου, ακολουθούμενα από τη μόνιμη ειδησεογραφία των ημερών: Η αποφασιστικότητα του κράτους να επαναρχίσει τις συνομιλίες, παρά τον χαβά των τούρκων ότι αεροβατούμε με τις απαιτήσεις μας για μηδενικές εγγυήσεις και μηδενικό στρατό κατοχής- πού ξανακούστηκε αγαπητοί μου ο μέρμηγκας να θέτει όρους στον ελέφαντα;-, οι γιατροί που δεν γουστάρουν να μην εργάζονται και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, οι δάσκαλοι που δεν γουστάρουν να καθυστερεί η απάντηση των κυβερνώντων στις απαιτήσεις τους και σείουν και πάλι τον δάχτυλο επί της κοινωνίας, τύποι που έστηναν αγώνες, ακόμα και σε ένα πρωτάθλημα ανυπόληπτο και της πλάκας, όπως είναι το κυπριακό, οι ατέρμονες διαδικασίες σε ξηρά και θάλασσα για τα φυσικά αέρια και τα πετρέλαια που όλο προχωρούν και όλο στον ίδιο παρονομαστή είμαστε και πάει λέγοντας.

*Θα’ ναι Χριστούγεννα της προσμονής- καθότι στα τσιμπούσια της ημέρας και στις δεξιώσεις της νύχτας οι πολιτικοποιημένοι συμπατριώτες μας και οι ποδοσφαιρομαθημένοι πολίτες θα πανηγυρίζουν για τις προχθεσινές εξελίξεις στο Ισραήλ-  τώρα που υπογράψαμε τη συμφωνία με το Ισραήλ και την Ελλάδα για τον αγωγό να δείτε τι θα σας κάνουμε χανουμάκια. Και τώρα που μας σιγοντάρισε ξεκάθαρα και ο εκπρόσωπος του Τραμπ θα σας δείξουμε πού γράφουμε τις απειλές σας.

Τα Χριστούγεννα του 2018, όπως και η Πρωτοχρονιά του 2019, θα περάσουν στην ιστορία της Κύπρου ως η μεγάλη παναθρώπινη γιορτή που συμπιέσθηκε στο περιθώριο προκειμένου να καταλήξουμε σε μια οριστικοποίηση ενός γεγονότος που λίγο ακόμη και θα πείθαμε εαυτούς ότι είναι ελάχιστα μικρότερης σημασίας από τη Συμφωνία της Γιάλτας ή την πτώση του τείχους του Βερολίνου.

*Ας ελπίσουμε μόνο να μην αποδειχθούνε Χριστούγεννα ηττημένα, όπως εκείνα του 2013 που με ανάγκασαν να ανασύρω από την βιβλιοθήκη τον Μίλτο Σαχτούρη- και γω δεν ξέρω μετά από πόσα χρόνια:

« Είναι τα λυπημένα Χριστούγεννα 1987
είναι τα χαρούμενα Χριστούγεννα 1987
ναι, τα χαρούμενα Χριστούγεννα 1987!
σκέπτομαι τόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα…
Α! ναι είναι πάρα πολλά.
Πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
ο Διονύσιος Σολωμός
πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
ο Νίκος Εγγονόπουλος
πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
ο Μπουζιάνης
πόσα ο Σκλάβος
πόσα ο Καρυωτάκης
πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα
πέρασε ο Σκαλκώτας
πόσα
πόσα
Δυστυχισμένα Χριστούγεννα Ποιητών»