ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Η δικτατορία των διανοουμένων

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

*Ευτυχώς πέρασε αναίμακτα και η συναυλία της Ελένης Τσαλιγοπούλου και των «νέων δυνάμεων» που την συνόδευαν, στο αναγεννημένο Χάνι του Ιμπραήμ στην Πάφο. Μια ανησυχία, είναι η αλήθεια, την είχα όλο το βράδυ της Παρασκευής εκείνης, βλέποντας τα λάβαρα της επανάστασης των διανοουμένων κυπρίων να αρχίζουν πάλι να ανεμίζουν περήφανα στους αιθέρες, με τις ίδιες αιτιάσεις που παλιά μας «μύριζε» ο μακαρίτης ο Παντελίδης, μας «βρώμαγε» η Αμαρυλλίς, μας «χάλαγε» ο Νταλάρας και δεν συμμαζεύεται.

Για να σοβαρομιλήσουμε: Οι άνθρωποι που «κόβουν φλέβες» για τα κάθε τρεις και λίγο εμφανιζόμενα νέα ή παλιά φρούτα του ελληνικού πενταγράμμου, δεν με ενοχλούν- ούτε με αφορούν, αλλά πάντως δεν με ενοχλούν. Αν κάποιος την βρίσκει με το «Συνοδεύομαι», ή με το να ραίνει με λουλούδια την αοιδό που εύχεται «Χειρότερη να είναι η κάθε σου ημέρα», ή με τα υψηλότερα νοήματα του «βρώμικου ψωμιού» του Νιόνου, με γεια του με χαρά του.

*Με ενοχλεί σφόδρα, αντιθέτως, η επίδειξη του δήθεν: Διότι περί επίδειξης πρόκειται, όταν κάποιοι προτρέχουν ασθμαίνοντες να δημοσιοποιήσουν ειρωνευόμενοι την ενόχληση τους (sic) για την υποκουλτούρα μεγάλου μέρους των συμπατριωτών μας.

Αν όσοι θεωρούν ότι αποτελούν, και καλά, μέλη ενός κλειστού κλαμπ διανοουμένων που δεν ευτελίζει την καθημερινότητα του με άρτον και θεάματα τύπου Τσαλιγοπούλου, πολύ απλά θα μπορούσαν τη συγκεκριμένη μέρα να κάτσουν ήσυχα-ήσυχα στο σπίτι τους και, συνοδεία κόκκινου κρασιού και ποικιλίας σκληρών τυριών, να διευρύνουν το πνεύμα τους ακούγοντας στο στερεοφωνικό τους, Peter Hammill, Jethro Tull ή την Ωδή στη Χαρά του Μπετόβεν.

*Αντ’ αυτού, με θλίψη διαπιστώνω ότι μεγάλος αριθμός διανοούμενων συμπατριωτών μας προτίμησε, από το να υποβάλει εαυτόν στην αγωγή ψυχής που συνήθισε, να δημοσιοποιήσει πρώτα την ενόχληση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προκειμένου, όπως και έγινε, να μπουν και άλλοι διανοοούμενοι της διπλανής πόρτας στο παιγνίδι, με βαθυστόχαστες αναλύσεις του στυλ «πού την θυμήθηκαν τώρα», «πόσα έκατσε μια τέτοια ολιγόωρη παρουσία», «αντί να πει κάτι ξεσηκωτικό σε τέτοια εκδήλωση, κόντεψε να μας κοιμίσει με κουλτουριάρικα» και άλλα τέτοια τσιτάτα που ξεσήκωσαν (προφανώς) από τον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Χέρμπερτ Μαρκούζε που διάβαζαν στις ξαπλώστρες του Πρωταρά και της Μυκόνου (τώρα που η διανόηση με 42 ευρώ πάει και έρχεται στο νησί των ανέμων).

*Ας ηρεμήσουμε και ας ασχοληθεί καθείς με τί τον ευχαριστεί. Και αυτοί που την καταβρήκαν προχθές στη Τσαλιγοπούλου και αυτοί που θα την καταβρούν το καλοκαιράκι στα νέα φυντάνια του πενταγράμμου και αυτοί που την καταβρίσκουν συζητώντας διαλεγόμενοι για την μυστική διασύνδεση Μάρκου Βαμβακάρη, Μάνου Χατζιδάκι και Λούις Άρμστρονγκ, δεν ενοχλούν κανένα.

Υπάρχει χώρος για όλους-εκτός από την δηθενιά.