ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Επιστρέφοντας στην κανονικότητα

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Από την παραλία της Γεροσκήπου, φαίνεται ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα μακριά στον ορίζοντα στα δεξιά, ενώ ακριβώς μπροστά μου ένα λευκό μικρό σκαρί τραβά προς την θάλασσα του αεροδρομίου- οι φιγούρες των ψαράδων αχνοφαίνονται μέσα στο σούρουπο, ακούγονται να εξηγούνται για κάτι που δεν είναι ξεκάθαρο, για τα δίχτυα που θα ρίξουν φαντάζομαι. Στο καινούργιο παραλιακό μέτωπο, εκατοντάδες νεαροί και άλλα τόσα αυτοκίνητα, απολαμβάνουν τις μέρες τους μετά την άρση των απαγορεύσεων.

*Στον πεζόδρομο κάτω από τα ξενοδοχεία της παραλιακής, υπάρχει κίνηση αυτή την ώρα- μερικοί αθλούμενοι προσπερνούν ιδρωμένοι, προσηλωμένοι στην μάχη με το χρονόμετρο, σκόρπιες παρέες ηλικιωμένων ασκούν την καρδιά τους συζητώντας συνωμοτικά τα νέα των οικογενειών ή της γειτονιάς και οι ελάχιστοι τουρίστες βγαίνουν από τα ξενοδοχεία που έχουν προλάβει να επαναλειτουργήσουν κατευθυνόμενοι προς τα κέντρα αναψυχής της Κάτω Πάφου που αποφάσισαν να σηκώσουν ρολά.

*Αυτούς, ουδόλως τους απασχολεί η δίνη του προεκλογικού- ειλικρινά ομιλούντες άλλωστε, ούτε και τη νεολαία που επιδίδεται στο ιδιότυπο παιγνίδι του φλερτ και της επίδειξης, γερμένη πάνω στα οχήματα ή επιτιδευμένα αραγμένη στα παγκάκια της παραλίας, την απασχολεί. Οι δυνάστες της καθημερινότητας μέχρι την 30η Μαίου, μπορούν να μπουν στο ντουλάπι για μια μέρα: Η τηλεόραση με τα βαρύγδουπα προεκλογικά ρεπορτάζ και τις ανούσιες «ανακρίσεις» πολιτικών αρχηγών και υποψηφίων, τα ραδιόφωνα με τις ανά ώρα επαναλήψεις ειδήσεων που ενδιαφέρουν μόνο όσους τις γράφουν, τα κονταροχτυπήματα των κομματικών μονομάχων, οι ανεξήγητες εξηγήσεις των υπευθύνων στις κάθε λογής Διερευνητικές, τα αποκαρδιωτικά στοιχεία για την μισή Κύπρο που ξυπνά χωρίς δουλειά και χωρίς αύριο, θα είναι εκεί και θα μας περιμένουν όταν σχολάσει το πρόσκαιρο πανηγύρι της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

*Αυτό το δειλινό όμως, είσαι κύριος του εαυτού σου- ριγμένος σε ένα παγκάκι στον πεζόδρομο, βλέποντας το κύμα να σπάει πάνω στα χαλίκια, απολαμβάνοντας το πορτοκαλί του ουρανού που κάνει ωραίο φόντο με το πορτοκαλί των πρώτων στύλων της ηλεκτρικής που άναψαν πέρα στο λιμανάκι, σκεπτόμενος μακρινά ταξίδια και επισκέψεις σε αγαπημένους προορισμούς όταν «περάσει το κακό» που έλεγε κι’ η γιαγιά Άννα και ακούγοντας αμυδρά στο βάθος τους Boney M., να διηγούνται την ιστορία του My Baker από ένα αυτοκίνητο μιας παρέας εφήβων. Οι οποίοι μπορεί και να ήταν ακόμη αγέννητοι όταν ο Μπόμπι Φάρελ έκανε τα ακροβατικά του πάνω στις πίστες τραγουδώντας τις επιτυχίες του συγκροτήματος σε άλλες εποχές και αισθητική.

*Είναι άλλο ένα ζεστό απόγευμα Μαίου στην Πάφο. Παραδίδω το κείμενο μου και κατεβάζω τον διακόπτη- ένα σούρουπο σαν αυτό θα πρέπει να έγραψε ο Καββαδίας το «Black and White», καθισμένος μπροστά από τον τηλέγραφο του, καταμεσίς της Θάλασσας της Κίνας, έχοντας μόλις ευχηθεί στους δικούς του.

«Μέσα μου βαθιές αναπνοές.

Του Κολόμβου ξύπνησαν οι ναύτες.

Όλες τις ρουκέτες τώρα κάφ’ τες.

Και Marconi στείλε το SOS».