ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ: Δώστε μια ψήφο ρε παιδιά!

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Οι εκπρόσωποι των κομματικών σχηματισμών πασχίζουν εβδομάδες τώρα, να θέσουν επί τάπητος ένα καλό λόγο για τον οποίο οι εκλογές του άλλου μήνα είναι σοβαρή υπόθεση. Συζητώντας το Σάββατο στο ραδιόφωνο για το θέμα, ανέδυαν τον προαιώνιο φόβο του αρμόδιου μπροστά στις εξελίξεις που τον ξεπερνούν και στον κοσμάκη που ξαφνικά εκφεύγει από τις νόρμες: Όλα όσα με αγωνία και έκδηλη πρεμούρα τόνιζαν, δεν ήταν άλλο από τον φόβο του υπεύθυνου για την δουλειά του, που αισθάνεται ξαφνικά ότι άπαντες αντιλαμβάνονται τη μη σπουδαιότητα της.

*Συμπάσχουμε μαζί τους- δεν είναι πια εύκολο να αερολογείς με κοινοτυπίες τύπου «πετύχαμε πολλά και γρηγορότερα από ότι πίστευσαν και οι πιστωτές μας», «βγήκαμε από το μνημόνιο, αλλά δεν βγήκαμε από την κρίση», «έχουμε ένα λαμπρό μέλλον βγαίνοντας πλέον από το μνημόνιο».

Υποθέτω ότι το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο που γεμίζει εσχάτως τους αέρηδες της Κύπρου, αφορά στον κυπριακό λαό και όχι στους αξιωματούχους των κομματικών οργανισμών και στους εκλεγέντες στο κοινοβούλιο. Δυστυχώς όμως, πλέον ο κυπριακός λαός μάλλον αντιστρόφως λαμβάνει αυτό το «εμείς».

*Αρμόδιοι των ευρωπαικών οργάνων, αρμόδιοι του δικού μας κράτους, αρμόδιοι διαφόρων φορέων, οργανισμών και ΜΚΟ  που στις Βρυξέλλες ανακάλυψαν την τελευταία δεκαετία το νέο Ελντοράντο, φρίττουν και μόνο στη σκέψη ότι το απλό πόπολο τολμά να απαξιώνει τα μεγάλα οράματα- τί κρίμα που δεν έφριτταν μέχρι τον Μάρτη του ‘13.

*Ομοίως με την απαξίωση των κομματικών εκπροσώπων, ο κόσμος πλέον γυρίζει πλάτη και σε πομπώδεις αναφορές υποψηφίων, του είδους « οι μεγάλες μάχες δίνονται από τα μέσα», « η αποχή ευνοεί την διατήρηση των φαινομένων που μας οδήγησαν εδώ»- ας είμαστε σοβαροί: Άπαντες ξέρουν ότι πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, ας αφήσουν καλύτερα στην άκρη τέτοια ρητορική.  Και ο Δον Κιχώτης έδινε μάχες- ξέρετε όμως με ποιούς.

*Ο κόσμος έχει το κακό συνήθειο να συνεπαίρνεται από μεγάλα, πλην κενά, οράματα. Έχει όμως και το μέγα πλεονέκτημα να τα παρατά, μόλις αντιληφθεί την κενότητα τους. Δυστυχώς για όσους αποτελούν πλέον και στην Κύπρο το σύστημα των Βρυξελλών, όσες αγωνιώδεις εκκλήσεις και αν γίνουν μέχρι τον Μάη, η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη: Για τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, αυτή η μεγάλη οικογένεια του εθνικού κοινοβουλίου, των κυβερνητικών γραφείων, των δαιδαλωδών κτιρίων των Βρυξελλών, θα είναι εφεξής πάντα αυτή που επέτρεψε να τον καταστρέψουν για να σώσουν τους λεφτάδες .

* Σκληρό και ίσως μονομερές- πλην όμως όχι ψευδές.