Η μνήμη του Ευάγγελου Φλωράκη και των συνεργατών του ξαναζωντάνεψε στα Κούκλια.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Φόρο τιμής στον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς Ευάγγελο Φλωράκη, τον Ταξίαρχο Στυλιανό Δεμέναγα, τον υποπλοίαρχο Νικόλα Σεργίου, τον Σμηναγό Πάρη Αθανασιάδη και τον υποσμηναγό Μιχάλη Σιακαλλή  που σκοτώθηκαν σε διατεταγμένη υπηρεσία μετά την πτώση του ελικοπτέρου στα Κούκλια, απέτεισαν σήμερα  Πολιτεία, Εκκλησία και Εθνική Φρουρά  τελώντας το ενδέκατο ετήσιο μνημόσυνο τους στα Κούκλια.

Του μνημοσύνου στον ιερό ναό Απόστολου Λουκά προέστη ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος ενώ την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υπουργός Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος.  

Ο κ.  Χάσικος στον επιμνημόσυνο λόγο του ανέφερε πως τα πέντε παλικάρια στην συνείδηση  όλων μας , είναι σύγχρονοι εθνικοί ήρωες,  που αψήφησαν τον κίνδυνο , έπεσαν στο πεδίο της τιμής, και θυσιάστηκαν στο βωμό του καθήκοντος.

Ο κ. Χάσικος έκανε λόγο για ενιαία και αδιαίρετη θυσία, όπως ενσαρκώθηκε στο μοιραίο ελικόπτερο, που έχει τις ρίζες της στο δένδρο της ελευθερίας και του Ελληνισμού, που ξεκινούν από τον Απόστολο Ανδρέα, την Κερύνεια, τα Κούκλια και φτάνουν μέχρι το Αιγαίο, τον Έβρο, το Ιόνιο.

Ο κ Χάσικος αναφέρθηκε,  και στην παρουσία του εκλιπόντος Στρατηγού Ευάγγελου Φλωράκη στην ηγεσία της Εθνικής Φρουράς, που αποτέλεσε, όπως είπε, κινητήριο δύναμη για την αποτελεσματικότερη αναδιοργάνωση και την περαιτέρω ενίσχυσή της, σε καιρούς χαλεπούς.

Εξέφρασε ακόμη την οδύνη του , υπενθυμίζοντας παράλληλα πως τότε, ως Υπουργός Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας , ήταν αυτός που ανέλαβε το βαρύ φορτίο που προκάλεσε η απώλεια αυτών των πολύ ξεχωριστών και γενναίων Ελλήνων εξ Ελλάδος και Ελλήνων εκ Κύπρου αξιωματικών.

«Εκείνο το θλιμμένο και βουρκωμένο πρωινό της 11ης Ιουλίου 2002», είπε, «που έμελλε να αποτυπωθεί ανεξίτηλα στη μνήμη μας και να κάμψει προς στιγμήν τις ψυχικές μας αντιστάσεις, μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα που τώρα φαντάζουν αιωνιότητα, η Εθνική Φρουρά στερήθηκε για πάντα των πολύτιμων υπηρεσιών πέντε εκ των πλέον εξεχόντων και σημαινόντων στελεχών της,  περιλαμβανομένου και του Αρχηγού της».

Το μοιραίο ελικόπτερο, απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Λακατάμειας με κατεύθυνση την αεροπορική βάση Πάφου, για την παρακολούθηση νυκτερινής εκπαιδευτικής δραστηριότητας από τον Αρχηγό ΓΕΕΦ, που δεν ήταν άλλη από πτήσεις επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35 τα οποία είχαν παραληφθεί με άκρα μυστικότητα το 2001 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά την ημέρα της κηδείας του Στρατηγού Φλωράκη.

Το ελικόπτερο στο οποίο επέβαιναν κατέπεσε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στις 4.20 π.μ. της 11ης Ιουλίου 2002, περίπου δύο χιλιόμετρα από την αεροπορική βάση Πάφου, κοντά στο χωριό Κούκλια, συμπαρασύροντας στο θάνατο τον Αρχηγό και τους αξιωματικούς που τον συνόδευαν σε αυτή την τελευταία πτήση της στρατιωτικής τους σταδιοδρομίας και της ζωής τους, συγκλονίζοντας τον απανταχού Ελληνισμό.

Μετά το πέρας του μνημοσύνου τελέστηκε τρισάγιο στο σημείο συντριβής του ελικοπτέρου Βell-206 της Εθνικής Φρουράς. Δρομείς του σωματείου Περικλής Δημητρίου μετέφεραν δάδα από την αεροπορική βάση Ανδρέας Παπανδρέου στο σημείο της συντριβής του μοιραίου ελικοπτέρου.  Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων και προσκλητήριο πεσόντων κατά το οποίο ρίφθηκαν τιμητικές βολές για κάθε ήρωα , ενώ η Φιλαρμονική της Εθνικής Φρουράς απέδωσε τιμές.