Γιάννης Κουτσόλαμπρος: Τι δαίμονα είναι τούτο το «Χόσπις» στην Τάλα;

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η νοοτροπίες και ο πολιτισμός του Αγγλοσαξονικού, κυρίως, κόσμου  έχει μεγάλες διαφορές από το δικό μας, Μεσογειακό κόσμο. Μια από αυτές είναι η θεσμοθετημένη και οργανωμένη φιλανθρωπία. Πολύ συχνά, η ιδιωτική πρωτοβουλία καλύπτει, εθελοντικά, κενά του κοινωνικού κράτους. Ρόλο που εδώ πασχίζει να καλύψει η οικογένεια.

Αυτό επισημαίνει με σημερινή του παρέμβαση ο αρχιτέκτονας Γιάννης Κουτσόλαμπρος, με αφορμή την προσπάθεια λειτουργίας του hospice στην Τάλα. Η λέξη hospice δε μεταφράζεται μονολεκτικά στα Ελληνικά και υπάρχει λόγος, εξηγεί ο κ. Κουσόλαμπρος, ο οποίος έχει εμπλακεί ενεργά για την δημιουργία του φιλανθρωπικού έργου:

« Αναφέρεται σε ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα φροντίδας πασχόντων, που όμοιό του δεν έχουμε συνηθίσει. Ακόμα και τον όρο ανακουφιστική φροντίδα αρχίσαμε να τον χρησιμοποιούμε πρόσφατα. Στην Πάφο, το Friend’s Hospice ιδρύθηκε πριν από 16 χρόνια  από μια ομάδα αλλογενών Παφίων, κυρίως από το Ηνωμένο Βασίλειο. Χωρίς να χρεώσει ένα σεντ έχει περιθάλψει κάπου 2000 ασθενείς στα τελικά στάδια της ασθένειάς τους με το συντριπτικό 70% να είναι γηγενείς Κύπριοι, πατεράδες και παππούδες μας.

Δυστυχώς έχασε τη στέγη του σε γνωστή κλινική της Πάφου και αναγκάστηκε να διακόψει τις δραστηριότητές του. Πρόσφατα όμως δέχτηκε την παραχώρηση μιας παλιάς ευρύχωρης έπαυλης στο Στέφανι της Τάλας από τους ιδιοκτήτες της για να καλύψει τις ανάγκες της».

Στο κτίριο, αναφέρει ο γνωστός αρχιτέκτονας, θα γίνουν μόνο εσωτερικές αλλαγές όπως απαίτησε το Υπουργείο Υγείας. ‘Έτσι είναι και η φιλοσοφία του έργου. Δεν είναι νοσοκομείο, ούτε κλινική, ούτε ιατρικό κέντρο, διευκρινίζει. Δεν έχει εξωτερικά ιατρεία και ασθενείς επισκέπτες ούτε ασθενοφόρα και νεκροφόρες να πηγαινοέρχονται. Δεν έχει ραδιοϊσότοπα, ακτινοβολίες και θεραπείες. Έτσι και αλλιώς η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά γι αυτούς τους ανθρώπους.  Είναι μια κατοικία έξη δωματίων όπου ομορφαίνουν και γλυκαίνουν οι μέρες των πασχόντων, παρατηρεί.  

« Όλοι οι εμπλεκόμενοι δουλεύουν σε εθελοντική βάση», τονίζει ο Γιάννης Κουτσόλαμπρος. « Εμείς χειριστήκαμε τη διαδικασία των αιτήσεων σε όλα τα στάδια των τελευταίων τριών χρόνων μαζί με χτίστες, εργολάβους, προμηθευτές υλικών και τεχνολογίας που αδημονούν να προσφέρουν τη βοήθειά τους στην μετατροπή του κτιρίου.

Η υπόθεση εκκρεμεί στο τμήμα Πολεοδομίας με μη ορατή κατάληξη. Άλλοτε είναι ο φόρτος εργασίας, άλλοτε κάποιο μικρό η μεγάλο εμπόδιο. Ζητήθηκε συστηματικά, με δίγλωσση επιστολή, η γνώμη όλων των περιοίκων και πάρθηκαν μόνο θετικές απόψεις, ενώ δημοσιεύτηκε και η πρόθεση αλλαγής της χρήσης του κτιρίου σε Παγκύπριες εφημερίδες πριν από μήνες. Και στο μεταξύ οι Παφίτες δεν έχουν που να αποταθούν για ανακουφιστική φροντίδα. Τα ιατρικά κέντρα, ακόμα και το Γερμανικό Ογκολογικό Κέντρο στη Λεμεσό αναρωτιούνται και πιέζουν για το άνοιγμα του κτιρίου. Όσοι έχουν συγγενείς σε τέτοια στάδια καταλαβαίνουν πόσο δραματικό είναι αυτό που λέω».

Ανησυχώ για το χρόνο που περνάει άπρακτος ενώ οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται, καταλήγει ο κ. Κουτσόλαμπρος.

« Ανησυχώ για τυχόν υπόγειες κινήσεις και συμφέροντα. Ανησυχώ ακόμα μη χαθεί η υπομονή των ανθρώπων που κινούν την προσπάθεια με νύχια και με δόντια χωρίς κάποιο όφελος, ήδη στα όριά τους. Εν τέλει, ανησυχώ για τους ηλικιωμένους μας που αξίζουν αξιοπρεπείς συνθήκες, με κάθε μέρα να μετράει δραματικά προς το χειρότερο. Δε δικαιούμαστε να αφήσουμε αυτή την υπόθεση να χαθεί».