Για την ακροδεξιά στην Ευρώπη και στην Κύπρο

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Γιαννάκη Λ. Ομήρου

Πρώην Προέδρου Βουλής των Αντιπροσώπων

Η ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων στις πρόσφατες Ευρωεκλογές εγείρει δικαιολογημένους φόβους για κινδύνους που δημιουργούνται για την δημοκρατία μέρα στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ήδη προκαλούνται τριγμοί και πολιτική σταθεροποίηση στη Γαλλία και το Βέλγιο ως αποτέλεσμα της εκλογικής ανόδου της ακροδεξιάς.

Στις αρχές του 2000 στην Αυστρία, όταν το ακροδεξιό «Κόμμα της Ελευθερίας» του Γέρικ Χάϊντερ σχημάτισε μια κυβέρνηση συνασπισμού με το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα με Καγκελάριο τον Βόλφγκανγκ Σούσελ, προκλήθηκαν διεθνείς αντιδράσεις και η Ε.Ε. επέβαλε κυρώσεις στην Αυστρία. Αποτέλεσμα των κυρώσεων, που προνοούσαν μια σειρά περιορισμούς στις πολιτικο- διπλωματικές επαφές με τους Αυστριακούς επισήμους, ήταν να καταρρεύσει η πολιτικά αιμομικτική σχέση μεταξύ δεξιών και ακροδεξιών  που ανέβασε το ρατσιστή Αυστριακό πολιτικό Χάϊντερ στη θέση ουσιαστικού Πρωθυπουργού.

Η εκκόλαψη ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη τις τελευταίες δύο δεκαετίες με «ανοικτό» ή συγκεκαλυμμένο ρατσιστικό πολιτικό λόγο ακόμα και φασιστικές – ναζιστικές αναφορές, οδήγησε σε μια έντονη συζήτηση για το κατά πόσον τα δημοκρατικά πολιτεύματα είναι θεμιτό να λαμβάνουν μέτρα απομόνωσης και περιθωριοποίησης αυτών των επικίνδυνων για τη δημοκρατία πολιτικών μορφωμάτων. Για την Ευρώπη το ζήτημα είναι εξόχως κρίσιμο. Γιατί όπως σωστά αναφέρει ο διακεκριμένος Ευρωπαίος δημοσιολόγος Χόφμαν Οστένοφ «η συγκρότηση της Ε.Ε. ήταν η στρατηγική απάντηση στην πολιτική και πολιτισμική καταστροφή του φασισμού». Συνεπώς έγινε κατανοητό ότι η αξιοπιστία της Ε.Ε., που ως πολιτικός θεσμός προέκυψε μετά την παραφροσύνη ενός παγκόσμιου πολέμου που δημιούργησε ο φασιστικός – ναζιστικός εφιάλτης, μπορεί να διασωθεί μόνο με σκληρά μέτρα που θα υποχρεώσουν τα φαντάσματα αναβίωσης των θεωριών της «Αρίας φυλής» να εξαφανιστούν ή να περιθωριοποιηθούν. Σε αντίθετη περίπτωση και με τυχόν ανοχή στο όνομα «δημοκρατικών ευαισθησιών» η ισχυροποίηση των υφισταμένων και η δημιουργία νέων φασιστικών και ναζιστικών κινημάτων θα είναι η νομοτελειακή εξέλιξη.

Έγινε λοιπόν κατανοητό ότι ο νεορατσισμός, η ξενοφοβία, η κοινωνική αποστροφή προς τους φυλετικά διαφορετικούς , η μισαλλοδοξία, ο άρρωστος εθνικισμός και σωβινισμός και η αποθέωση της εθνικής καθαρότητας, θα προβάλουν απαιτητικά  και απειλητικά στα ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας. Με απλά λόγια έγινε συνείδηση ότι εγείρεται ζήτημα άμυνας της δημοκρατίας.  Έτσι οδηγήθηκε σε κατάρρευση η πολιτική αιμομικτικής τερατογένεσης στην Αυστρία, έτσι αντιμετωπίστηκε ως εγκληματική οργάνωση η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. Έτσι τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισαν να μην εκχωρήσουν Προεδρία Κοινοβουλευτικής Επιτροπής στην ακροδεξιά.

Στην Κύπρο; Το πολιτικό μόρφωμα του ΕΛΑΜ με δηλωμένες σχέσεις με  τους ολετήρες της Κύπρου, ομογάλακτο της «Χρυσής Αυγής» συμμετέχει στο Εθνικό Συμβούλιο. Και η Βουλή των Αντιπροσώπων, κατά πλειοψηφία, παραχωρεί την προεδρία της ad-hoc  Επιτροπής για το δημογραφικό – μεταναστευτικό στο συνοδοιπόρο κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Κι ενώ σε δύο εβδομάδες θα καταδικάσουμε την 50η επέτειο του προδοτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου του οποίου θλιβεροί νοσταλγοί είναι οι μαυροφορεμένοι ελαμίτες.

Χρειάζονται σχόλια;