ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Ένας διδακτικός χειμώνας

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

*Σήμερα, που έστω και με πενταροδεκάρες, το κράτος μπορεί να προγραμματίζει ξανά μερικά σκόρπια έργα εδώ κι’ εκεί ανά την επικράτεια, καθίσταται πολύ διδακτική η εμπειρία με τις περιβόητες μεγάλες αναπτύξεις- θέλοντας και μη, όλο και περισσότεροι θιασώτες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της «ελεύθερης αγοράς» συνειδητοποιούν τα πλεονεκτήματα που παρέχει ένα στοιχειωδώς, έστω, δυνατό κράτος, σε σχέση με ένα δυνατό ιδιώτη επιχειρηματία.

Γιατί, έστω και με τα λίγα αυτά ψίχουλα, το κράτος μπορεί να αρχίσει να υλοποιεί ένα υποτυπώδη προγραμματισμό:  Ένα έργο των 2 εκατομμυρίων στην Πάφο σήμερα, όπως είναι η ανάπλαση του κέντρου, ένα έργο των 3 εκατομμυρίων αύριο, όπως είναι η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων, ένα μερεμέτι των 200 χιλιάδων, όπως είναι η ανάπλαση πολιτιστικών αιθουσών και για μετά βλέπουμε.

*Την ίδια ώρα, η περιώνυμος ιδιωτική πρωτοβουλία με τα δις που προκαλούσαν το προηγούμενο διάστημα ιλίγγους, συνεχίζει απτόητη να εξαγγέλλει στα...χαρτιά. Τώρα πια όμως, που πλέον και στους φανατικότερους εραστές του ιδιωτικού κεφαλαίου και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας καθίσται σαφές ότι δεν υπάρχει περίπτωση υλοποίησης του έργου-μαμούθ των 7 δις στην ακτογραμμή της Γεροσκήπου, ούτε της ανάπτυξης στη Λίμνη, ούτε της μετατροπής του Ακάμα σε κλειστό κλαμπ για πολυεκατομμυριούχους όπως αυτά που υπάρχουν στη Νεβάδα, είναι μια καλή ευκαιρία να σταματήσουμε όλοι να μαιμουδίζουμε: Και οι τοπικές αρχές που με δέλεαρ μια ολιγοήμερη στροφή των προβολέων στην περιοχή τους προθυμοποιούνται να παίζουν το παιγνίδι του κάθε ιδιώτη και τα μήντια που καταντήσαμε μαιντανός με τις πομπώδεις εξαγγελίες έργων που ποτέ δεν γίνονται και οι οικονομικοί παράγοντες μιας περιοχής που εμφανίζονται πρόθυμοι να δώσουν γη και ύδωρ στον κάθε ουρανοκατέβατο, ενώ στο κράτους βγάζουν το λάδι για να δεήσουν να πουν ένα ευχαριστώ για ένα έργο του.

*Υπό αυτό το πρίσμα, ο φετινός χειμώνας στην Πάφο θα είναι ιδιαίτερα διδακτικός: Θα μας κάνει όλους να ανακαλύψουμε εκ νέου τη σημασία της φερεγγυότητας- του να εκτιμάς την προσφορά του άλλου, όσο μικρή και αν είναι, αντί να μαγεύεσαι με τα έπεα πτερόεντα των μεγαλόσχημων του χρήματος, που ποτέ δεν το εμφανίζουν όμως.

Θα μας κάνει όλους, επίσης, να συνειδητοποιήσουμε ότι μπορούμε να ζήσουμε και να προχωρήσουμε και χωρίς τις αναπτύξεις-μαμούθ με τις οποίες παραμυθιαστήκαμε μέσα στην κρίση.

Και ότι, τελικά, είναι ωραίο να ανακαλύπτεις εκ νέου το μέτρο στη ζωή σου.