ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Δυο ή τρία επουσιώδη πράγματα που δείχνουν ποιοί είμαστε...

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Την περασμένη εβδομάδα, ενώ σε επίπεδο σοβαρής πολιτικής και οικονομίας έγιναν πάρα πολλά, μερικές λεπτομέρειες του μικρόκοσμου μας, ήταν αρκετές  για να καταλάβει ο προσεκτικός παρατηρητής πόσο λίγοι είμαστε-σε όλα.

Δυο-τρία παραπολιτικά σχόλια του υπογράφοντος στη στήλη «Εν ολίγοις», για καραγκιοζλίκια τοπικών αρχών, ήταν αρκετά για να λάβω τόσα επιδοκιμαστικά ηλεκτρονικά μηνύματα όσο ποτέ προηγουμένως- ήταν αυτό όμως δημοσιογραφική επιτυχία;

*Δυστυχώς, όχι- σύμφωνοι, πρόσκαιρα επαίρεσαι με την συζήτηση του ονόματος σου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τα μπράβο των αναγνωστών, με την αναπαραγωγή θεμάτων που πρώτος εσύ έθιξες- αραιά και που, την ψωνίζεις κιόλας μέχρι να σε γειώσει η πραγματικότητα.

Ειδικά την περασμένη εβδομάδα όμως, η αλήθεια είναι ότι ζήλεψα με μια άλλη δημοσιογραφία- αυτής της βρετανικής Telegraph για τα όσα αφορούν το Κατάρ και το Παγκόσμιο Κύπελλο που ανέλαβε. Διάβαζα και ένοιωθα άβολα, σκεφτόμουν πότε θα γινόταν μια τέτοια δουλειά και στα μέρη μας. Και απαντούσα: Ποτέ.

*Εντάξει, άλλο είναι να έχεις ένα αναγνωστικό κοινό 10 εκατομμυρίων όπως η Βρετανία και άλλο 25 χιλιάδων όπως η Κύπρος-και αυτό μόνο για τον Φιλελεύθερο, διότι αν πάμε σε όλα τα άλλα έντυπα, με τις πεντέξι χιλιάδες ανοίγουμε σαμπάνιες. Εντάξει επίσης, η διαφήμιση που κινεί τα νήματα, δεν συγκρίνεται στα δύο μεγέθη. Ούτε και το πλεονέκτημα της γλώσσας από το οποίο εκκινά ένα αγγλόφωνο έντυπο.

*Και πάλι όμως: Οι δυο-τρεις δημοσιογράφοι της Telegraph, που ανέδειξαν το θέμα, είχαν μεν την πολυτέλεια να είναι αποσπασμένοι σε τούτο μόνο το θέμα, είχαν μεν ένα σοβαρό κονδύλι για να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά κολυμπούν δέκα μέρες τώρα στα βαθιά. Δεν άναψαν ένα φυτίλι και άραξαν να κάνουν χάζι.

Ενώ εγώ, τα μπράβο των ημερών αυτών τα εισέπραξα παραβιάζοντας ανοιχτές θύρες: Ανακοινώνοντας το πασιφανές- την ανεπάρκεια των δημοτικών αρχών της επαρχίας και τις καθημερινές τους γελοιότητες.

*Ας μου επιτραπεί να παρατηρήσω όμως, ότι ο κατήφορος αυτός είναι γενικός: Ο επικεφαλής μιας τοπικής εφημερίδας της Πάφου, αναγκάστηκε το Σάββατο να ανακοινώσει το αυταπόδεικτο: ότι πάντα υπογράφει τα κείμενα του με το πραγματικό του όνομα.

Πλεονασμός μεν, αποκαλυπτικό δε. Καθότι στο ίδιο έντυπο το επίπεδο των υπολοίπων δημοσιογράφων είναι τόσο πάτωμα, που ουδείς άλλος τολμά να χρησιμοποιήσει άλλο από ψευδώνυμο.