Δικαίωμα της ιδιοκτησίας και Δήμος Πάφου.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Κάπου έχει χαθεί το μέτρο στην Πάφο. Στην προσπάθεια πολλών να αναδειχθούν πρωταγωνιστές της "επανάστασης κατά του κατεστημένου", κοντεύουμε να ξεχάσουμε και ένα από τα θεμέλια της ευνομούμενης Πολιτείας: το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.

Κατανοητό να γίνονται επεμβάσεις σε θέματα προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς, δημοσίου συμφέροντος ή διατηρητέων κτιρίων, αλλά το να καταλύουμε το δικαίωμα της ιδιοκτησίας επειδή κάποιοι κρίνουν ότι κακώς μια ιδιωτική περιουσία είναι ιδιωτική και όχι δημόσια, παραπάει.

Μπορεί να διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους δημοτικοί παράγοντες και πολίτες της Πάφου ότι όσοι διαφωνούν μαζί τους παίζουν το παιγνίδι των επιχειρηματιών, η πραγματικότητα όμως βοά: Στο θέμα του κατεδαφισθέντος κτιρίου Ιακωβίδη, τελούν εν αδίκω. Θα έπρεπε να το μετατρέψουν σε περιουσία της πόλης, όταν μπορούσαν και είχαν το δικαίωμα.

Δεν το έπραξαν. Τώρα, το κτίριο είναι ιδιωτική περιουσία. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού, από παράγοντες που επιχειρούν να δικαιολογήσουν καθυστερήσεις ή αστοχίες τους και από πολίτες που ηδονίζονται να αλληλοσυγχαίρονται μέσα από τα ΜΜΕ.