ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Όσο μεγαλώνουμε, όντως μαθαίνουμε. Ότι δεν ήταν τα golden boys των τραπεζών τα μόνα που θεωρούσαν τα χρήματα που τους εμπιστευόσουν τσιφλίκι τους για να τα ρισκάρουν κατά το δοκούν- ώστε υπήρχαν αντίστοιχα boys και στην κρατική μηχανή. Δεν έχει σημασία αν επρόκειτο για την Προεδρία της Δημοκρατίας, την Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών, την Γραμματεία Θεμάτων για τους Απόδημους Κύπριους στην Άπω Ανατολή ή για την Υπηρεσία Ελέγχου Εγκλημάτων Πολέμου κατά των Κυπρίων στους Βαλκανικούς Πολέμους.

Αρκεί που υπήρχε η ταμπέλα, για να υπάρχουν και τα προνόμια.

*Όσο μεγαλώνουμε, όντως μαθαίνουμε. Ότι κάποιοι είναι απλώς ανεπείδεκτοι μαθήσεως. Όπως τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Πάφου, που για πολλοστή φορά άφησαν στη μέση τη συνεδρία, φεύγοντας τσακωμένα από το Δημοτικό Μέγαρο επειδή διαφώνησαν για κάποιες προαγωγές και για κάποιες εγκρίσεις πολεοδομικών αιτήσεων και για κάποιες προσωπικές κόντρες και, ενδεχομένως, γιατί δεν πήρε ευρωπαικό εισιτήριο ο Παναθηναικός και το πήρε ο ΠΑΣ Γιάννενα- αυτό είναι όντως ένα δείγμα ξεπεσμού του ελληνικού έθνους.

*Όσο μεγαλώνουμε, όντως μαθαίνουμε. Ότι αρκεί να είσαι «παράγοντας» για να έχεις διαφορετική αντιμετώπιση από τους κοινούς θνητούς-μη παράγοντες. Όπως ο παράγων της ποδοσφαιρικής ομάδας της Πάφου που εσχάτως διαρρήγνυε τα ιμάτια του για το ότι ο Δήμος Πάφου (άκουσον άκουσον) δεν αποδέχθηκε να χαρίσει τον λογαριασμό του νερού στις αθλητικές εγκαταστάσεις της ομάδας, υπό την τετράγωνη λογική: «Αφού δεν έχουμε λεφτά, ας τα πληρώσουν αυτοί και από τώρα και να πάει, ότι γράψουν τα ρολόγια να τα πληρώνουμε κανονικά».

Είναι ένα μυστήριο που παρέμεινε ανεξιχνίαστο, γιατί ο παράγων δεν έθεσε και θέμα ηλεκτρικού ρεύματος, φόρου σκυβάλων, φόρου θεάματος ή προμήθειας αθλητικού υλικού.

Αφού δεν έχουμε να πληρώσουμε. Πληρώστε εσείς και από τώρα και να πάει, το κανονίζουμε- αυτή θα έπρεπε να είναι η επόμενη μεγάλη οικονομική ιδέα μετά τις μπαρούφες του Καρόλου Μαρξ και του Μίλτονος Κέινς.

*Κοντολογίς, εκεί στο υπερπέραν που ζουν και βασιλεύουν κάποιοι πρώην γήινοι θα πρέπει να είναι ένας ευλογημένος τόπος. Στον οποίο έχουν να λύσουν μικρά και χαριτωμένα προβλήματα που περισσότερο βοηθούν στο να περνούν οι μακρές, παγωμένες νύχτες τους, παρά τους αγχώνουν για το αύριο.

Γι’αυτό, ας ανησυχούν οι μαλάκες που παρέμειναν στη Γη.