Ανδρέας Μασούρας: Το Κίνημα Οικολόγων κατάντησε προσωποπαγές κόμμα

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ήταν το πρόσωπο των πολιτικών ημερών την περασμένη εβδομάδα, με την παραίτηση του από το αξίωμα του Α’ Αντιπροέδρου του Κινήματος και από απλό του μέλος. Το μέχρι πρότινος στέλεχος του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, Ανδρέας Μασούρας, ξάφνιασε επίσης με την σφοδρότητα των επικρίσεων του και με τους χαρακτηρισμούς κατά του Γιώργου Περδίκη και της ηγετικής ομάδας των κυπρίων πρασίνων.

Σε σημερινή του συνέντευξη στο PafosNet ο Ανδρέας Μασούρας προχωρεί ένα ακόμη βήμα, χαρακτηρίζοντας λάθος του το ότι ανέχτηκε και συνέτεινε στη συντήρηση του κομματικού κατεστημένου, κατά την έκφραση του. Προχωρεί δε σε κρίσεις που εκπλήττουν, απονείμοντας σε ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ «εύσημα» για την προσοχή τους σε νέα στελέχη και για την μεθοδολογία τους να αναδεικνύουν νέους πολιτικούς.

-Τελικά άναψε φωτιές η παραίτησή σας από το κίνημα Οικολόγων. Ήταν κεραυνός εν αιθρία, όπως φάνηκε στους εκτός κομματικών τειχών;

« Καθόλου. Είναι μια πράξη η οποία πέρασε από πολλά στάδια αφουγκρασμού, αυτοκριτικής και έντονου προβληματισμού. Ήταν κάτι που έπρεπε να γινόταν ακριβώς για να δώσω το έναυσμα σε απενεργοποιημένα στελέχη να εργαστούν και να σκεφτούν προς τη σωστή κατεύθυνση. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το ύφος με το οποίο έγραψα την επιστολή. Μια επιστολή με περιεχόμενο και ουσία, με αλήθειες, κτίζοντας ουσιαστικά ένα εργαλείο για αυτοβελτίωση. Αν θέλουν να την λάβουν σοβαρά υπόψη καλώς. Αν όχι, ας μείνουν στο περιτύλιγμα. Δεν είσαι ειλικρινής πολιτικός όμως όταν φοβάσαι να αγγίξεις την ουσία και την πραγματικότητα».

-Ενόχλησε πάντως αρκετά η επιστολή τον κ. Περδίκη, όπως λέγεται από κάποιες πλευρές.

« Το ότι ενόχλησε μόνο τον πρόεδρο του Κινήματος αυτό δείχνει και εξηγεί πολλά από μόνο του. Δείχνει ακριβώς ότι δεν εκφράζει την πλειοψηφία αλλά μόνο μια «κλειστή» ομάδα τριών ή τεσσάρων ατόμων. Προσωπικά όμως αυτό δεν με νοιάζει καθόλου. Είναι δικαιώματα του καθενός να πολιτεύεται με τον τρόπο που εκείνος θεωρεί σωστό. Αυτό με στενοχωρεί είναι η κατάντια της οικολογίας στη Κύπρο. Κατάντησε ως ένα «brand name» που το σέρνουμε κατά περίπτωση».

-Μιλήσατε για ένα προσωποπαγές κίνημα. Πώς τεκμαίρεται αυτό;

« Υπήρξαν διαχρονικά προσυνεδριακές και κεντρικές αποφάσεις για όριο θητείας στην ηγεσία του κινήματος καθώς και για διεκδίκηση Βουλευτικής έδρας. Άλλωστε, να υπενθυμίσω ότι η εναλλαξιμότητα είναι από τις πιο βασικές αρχές στα ευρωπαϊκά πράσινα κινήματα και οργανώσεις. Ομολογώ ότι ευθύνομαι και εγώ. Όταν, για παράδειγμα, στήριξα την αλλαγή στον τρόπο διαδικασίας λήψης των αποφάσεων και από την αλλαγή από Γενικό Γραμματέα της Κ.Ε. σε Πρόεδρο του Κινήματος, θεώρησα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για εναλλαξιμότητα. Δυστυχώς όμως αντιλήφθηκα το αντίθετο. Ήταν λάθος μου. Ή όταν θα έπρεπε να στηρίξω νέους ανθρώπους για την ηγεσία του κινήματος στήριξα το ίδιο το παλαιοκομματικό κατεστημένο και ζητώ συγνώμη από τους συναγωνιστές μου. Μέσα όμως από την αυτοκριτική ωριμάζεις πολιτικά και αντιλαμβάνεσαι πλέον νηφάλια τις καταστάσεις».

-Η νέα γενιά τελικά είναι απούσα από την πολιτική;

« Το αντίθετο. Οι νέοι έχουν άποψη και μάλιστα εμπεριστατωμένη. Το μόνο που χρειάζονται είναι κίνητρα για να εκφραστούν και να δημιουργήσουν».

-Το κομματικό σύστημα στην Κύπρο όμως επιτρέπει κάτι τέτοιο;

« Πέρα των αρνητικών στοιχείων που συναντά κανείς στον κομματικό πυρήνα, θα πρέπει να πιστώσουμε τα κόμματα εκείνα που βγάζουν μπροστά τους νέους ανθρώπους. Που δίνουν προτεραιότητα στη νέα γενιά. Ο ΔΗΣΥ, για παράδειγμα,  είναι ένα κόμμα το οποίο επενδύει στους νέους ανθρώπους και αυτό φαίνεται άλλωστε μέσα από τις δράσεις της νεολαίας του και σε επίπεδο στελεχών. Το ίδιο και η Αριστερά. Ενώ θα ανέμενε κανείς στο ΑΚΕΛ ένα πιο παραδοσιακό μοντέλο εντούτοις γίνονται προσπάθειες για ανάδειξη νέων ανθρώπων. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπάρχει έδαφος για να τους νέους να δημιουργήσουν ανεξαρτήτως ιδεολογικών ή κομματικών προτιμήσεων και κατευθύνσεων».

-Ένα ζήτημα που φέρατε στην επιφάνεια τις τελευταίες ημέρες είναι η κατάσταση της Οικολογίας στη Κύπρο. Υπάρχει τελικά Οικολογικό κίνημα στον τόπο μας;

« Δυστυχώς υπάρχει κενό το οποίο δημιουργήθηκε μέσα από λάθος πολιτικές και επιλογές. Θεωρώ ότι έφτασε η ώρα για την ανασυγκρότηση της οικολογίας».

-Δηλαδή ίδρυση νέου κομματικού χώρου;

« Όχι κατ’ ανάγκη. Δεν ξέρω αν θα είχε να συνεισφέρει κάτι ουσιαστικό η ίδρυση ενός νέου σχηματισμού. Απλά το θέτω ως προβληματισμό. Έχει ανάγκη ο κόσμος από άλλα κόμματα; Ή μήπως χρειάζεται βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών και κριτηρίων των υφιστάμενων; Είναι κάποια ερωτήματα που θα πρέπει να απασχολήσουν έντονα τους πολίτες. Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι τα μεγάλα κόμματα – τα οποία διαθέτουν και ένα ισχυρό lobby σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – θα μπορούσαν να ενισχύσουν την οικολογική και περιβαλλοντική τους πολιτική. Ίσως έτσι να πετυχαίναμε πολλά και να εργαζόμασταν όλοι μαζί προς την κατεύθυνση της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης. Υπάρχουν επίσης πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις οι οποίες παράγουν σημαντικό έργο παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν».

-Τα δημοσιεύματα, πάντως, σας θέλουν να προχωράτε πάντως στην ίδρυση νέου οικολογικού κινήματος…

« Αυτό που χρειάζεται την δεδομένη στιγμή είναι η ανασυγκρότηση δυνάμεων η οποία μπορεί να ξεκινήσει – όχι μόνο μέσα από ένα νέο κόμμα ή κίνημα – αλλά κυρίως μέσα από την δημόσια διαβούλευση».

-Έχετε χρησιμοποιήσει στο κλείσιμο της επιστολής παραίτησή σας από τη θέση του Αντιπροέδρου την φράση του αειμνήστου Γιάννου Κρανιδιώτη: «Σ' έναν κόσμο που αλλάζει, όπως είναι ο σημερινός, με τόσο δραματικές ταχύτητες, η ακινησία δεν ταιριάζει…». Γιατί επιλέξατε αυτή την αναφορά; Κάποιος θα μπορούσε να κάνει ιδεολογικούς συνειρμούς.

« Ως νέος δεν επιθυμώ να καταντήσω «ετοιμόρροπος». Για τα οράματα και τις ιδέες πρέπει να αγωνίζεσαι, να δίνεις τις δικές σου μάχες. Το ίδιο συμβαίνει και στη καθημερινότητά μας άλλωστε. Οι νέοι πρέπει να διεκδικούν. Η ζωή τους ανήκει και δεν πρέπει να διαπραγματευτούν με κανέναν το αύριο τους. Γι’ αυτό τόνισα άλλωστε ότι θα παραμείνω στα μάχιμα χαρακώματα.  Είτε αρέσει σε κάποιους αυτό, είτε όχι».