«Πίνακες και Μάσκες»: Έκθεση ζωγραφικής της Γεωργίας Τομπάζου σήμερα

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ο Πολιτιστικός Χώρος Τεχνόπολις 20 διοργανώνει τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής της Γεωργίας Τομπάζου, που θα πραγματοποιηθούν σήμερα, στις 7:00μμ. Θα ακολουθήσει δεξίωση και μουσική με τους Μαρία Τομπάζου (κιθάρα, φωνή), Νάταλι Αδάμου (φωνή) και Αλέξη Αδάμο (κρουστά).

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 8 Ιουνίου και θα λειτουργεί καθημερινά από τις 10:00πμ – 6:00μμ και τα Σάββατα από τις 10:00πμ – 2:00μμ.

Η Γεωργία Τομπάζου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, ενώ το 1980 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κύπρο. Παράλληλα με τις χειροτεχνίες, σημαντικό ρόλο για την ίδια αποτελούν η αισθητική, η τέχνη και τα χρώματα. Μέσω της τέχνης μπορεί να εκφράσει τον εσωτερικό κόσμο και τις ανησυχίες της. Κι έτσι αρχίζει να ζωγραφίζει. Χωρίς να περιορίζεται από ρεαλιστικά σενάρια, εξελίσσει σταδιακά το έντονο προσωπικό της στυλ, αποτυπώνοντας σε καμβά αυτά που βλέπει με την καρδιά της. Αρχίζει επίσης να κατασκευάζει μάσκες από γύψο, χρησιμοποιώντας καλούπια και διακοσμώντας με διάφορα υλικά, όπως φτερά και χάντρες, με περίτεχνα μακιγιάζ, τις οποίες έπειτα προσθέτει σε ζωγραφισμένο καμβά. Τα τελευταία δέκα χρόνια η ζωγραφική και η κατασκευή μάσκας αποτελούν αγαπημένα χόμπι της Γεωργίας Τομπάζου και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της.

Για αυτή τη δεύτερη σειρά έργων της ζωγράφου, κύρια πηγή έμπνευσης αποτελεί η φύση και τα συναισθήματα που μας δημιουργεί. Τα χρώματα, οι υφές και η ανάγκη επαφής με τη φύση έγιναν το μέσο κάθαρσης, ενώ η παράλογη καταστροφή του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο η αιτία των προβληματισμών της δημιουργού. Τα έργα της, τα οποία χαρακτηρίζονται ως αφηρημένη μορφή τέχνης, εκφράζονται μέσα από ιδιαίτερα αισθητά χρώματα και έντονα σχήματα, ενώ σε ορισμένα έργα τα ακρυλικά συνεργάζονται αρμονικά με τα φυσικά υλικά. Ο θεατής αφήνεται ελεύθερος να ερμηνεύσει το φυσικό κόσμο από μόνος του, να συλλάβει την ομορφιά της φύσης, αλλά και να νιώσει τον κίνδυνο που εγκυμονεί. Το φυσικό τοπίο γύρω μας αποτελεί τόσο πολύτιμη πηγή ζωής και έμπνευσης, που η αγάπη μας γι’ αυτό θα έπρεπε να διοχετεύεται ανιδιοτελώς και ο αγώνας μας για την προστασία του να εντάσσεται στην καθημερινότητά μας.