Πάφος: Αντικείμενο αναζήτησης και μνήμης μιας άλλης Κύπρου το λεωφορείο του ’50

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αποτέλεσε ένα από τα πρώτα λεωφορεία που έκαναν δρομολόγια στην επαρχία Πάφου από το 1955 κιόλας. Σήμερα, το υπ’ αριθμόν κυκλοφορίας ΤΜ 69 όχημα, παραμένει ακινητοποιημένο και με εμφανές το πέρασμα του χρόνου στο αμάξωμα του στην κοινότητα της Επισκοπής Πάφου, που βρίσκεται σε απόσταση 12 χιλιομέτρων βορείως της πόλης της Πάφου.

Η δημοσιοποίηση της ιστορίας του από το PafosNet προ μερικών μηνών, συνέτεινε στο να αποτελεί πλέον αντικείμενο αναζήτησης από εκδρομείς στην περιοχή που αναζητούν ίχνη μιας άλλης εποχής και μιας Κύπρου που πια δεν υπάρχει. Αυτό αναφέρουν κάτοικοι της κοινότητας, που ολοένα και συχνότερα το φετονό καλοκαίρι, όπως τονίζουν, γίνονταν δέκτες ερωτήσεων από κύπριους εκδρομείς και επισκέπτες για το συγκεκριμένο λεωφορείο.

Όπως είχε πρωτογράψει το PafosNet, η αγάπη του ιδιοκτήτη του οχήματος αυτού του προσέφερε μια στέγη, ώστε να συνεχίσει να υπάρχει ως ένα μνημείο άλλων εποχών και ως υπόμνηση οικογενειακών και προσωπικών στιγμών για τον ίδιο.

Ιδιοκτήτης του λεωφορείου είναι σήμερα ο Γεώργιος Μιχαηλίδης, γιος του τότε οδηγού του οχήματος. Μιλώντας για το θέμα στο PafosNet, ο κ. Μιχαηλίδης εξηγεί ότι αυτό το παλιό λεωφορείο έκανε δρομολόγια από την Επισκοπή προς την πόλη της Πάφου, αλλά και προς άλλους προορισμούς για μεταφορά εργατών.

« Μετέφερε εργάτες από τα χωριά της περιοχής, Επισκοπή, Άρμου, Μαραθούντα και άλλα χωριά», τόνισε, « στην πόλη της Πάφου, το παλιό Κτήμα, αλλά και στη Λεμεσό όπου υπήρχαν δουλειές. Έκανε δρομολόγια από το 1955.

Το λεωφορείο αυτό έχει τη δική του ιστορία με «σιοφέρι» τον πατέρα μου. Γι’ αυτό και με πρωτοβουλία δική μου και του αδελφού μου, κατασκευάστηκε αυτό το στέγαστρο για την προστασία του γέρικου σκαριού.

Είναι λίγο αργά βεβαίως, αλλά έστω και τώρα με λίγη προστασία και συντήρηση προσπαθήσαμε να μην χαθούν οι αναμνήσεις».

Εμένα με ευχαριστεί όταν πηγαίνω στο χωριό να το βλέπω και να αναπολώ τα παλιά, καταλήγει ο Γεώργιος Μιχαηλίδης.