ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ: Υπαρξιακά ερωτήματα της Εργατικής Πρωτομαγιάς

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Τις παλιές καλές εποχές η Πρωτομαγιά, την οποία μπλέξαμε φέτος με το Πάσχα, με τις μεταφερόμενες αργίες και δεν συμμαζεύεται, ήταν μια χαρά ξεκαθαρισμένη κατάσταση: Από δω η εργατιά και το λούμπεν προλεταριάτο, από κει η πλουτοκρατία και τα εγχώρια τσιράκια του διεθνούς κεφαλαίου. Οι μεν πορεύονταν με τις κόκκινες, μαύρες και κοκκινόμαυρες σημαίες τους σε δρόμους, φώναζαν εκείνα τα έξοχα συνθήματα για το νόμο που είναι το δίκιο του εργάτη και στις προηγμένες μητροπόλεις του καπιταλισμού έπεφτε και καμιά ψιλή με την μπατσαρία. Οι δε, συνέχιζαν να συσσωρεύουν κεφάλαιο όπως και τις άλλες όλες μέρες.

*Σήμερα, τί να ζητήσεις, ποιούς να γιουχάρεις, στα μούτρα ποίου να κραδαίνεις τα λάβαρα και με τί ψυχή να θυμηθείς του πρωτεργάτες του Σικάγου ή τους καταλανούς απόγονους τους; Το λούμπεν προλεταριάτο είναι, έτσι κι’αλλιώς, χαμένο μέσα στις απορίες-πού όρεξη για αγωνιστικές πορείες και ανάσυρση επαναστατικών τσιτάτων:

Τελικά, αφήσαμε πίσω μας τα χειρότερα, ή από πίσω μας έρχονται με φόρα;

Βγήκαμε στις αγορές μετά από τη μνημονιακή έξοδο μας ή βγήκαν οι αγορές επάνω μας;

Έχει δίκαιο ο Χάρης και το fun club του ότι πλέον κινούμαστε με την άνεση του reliable εταίρου στους ευρωπαικούς διαδρόμους ή να πιστέψουμε τον Άντρο και την κολλεκτίβα του ότι είμαστε για τα θυμαράκια και δεν το πήραμε χαμπάρι;

*Αμείλικτα ερωτήματα χωρίς σταματημό, αυτή την δύσκολη Εργατική Πρωτομαγιά:

Να φωνάξουμε «Ακκιντζί γερά, γερά με τσαμπουκά» ή θα μας στείλουν όλους αδιάβαστους πάλι;

Να αναμένουμε ότι οι (μη) βίζες θα ισχύσουν όντως και για τους Κύπριους Ευρωπαίους ενός κατώτερου Θεού στην Τουρκία ή πάλι οι σύντροφοι ευρωπαιστές θα μας πουν ότι δεν καταλάβαμε καλά και ότι βαρέθηκαν τα παιδιαρίσματα μας;

Να συνεχίσουμε να θαυμάζουμε τον τσαμπουκά των Αθηνών έναντι των ευρωπαίων ή να αρχίσουμε τους υπολογισμούς πόσα μνημόνια μακριά από την έξοδο από την κρίση είναι ο μητροπολιτικός Ελληνισμός;

*Και εν τέλει, να συνεχίσουμε να θεωρούμε την Εργατική Πρωτομαγιά ως απεργία ή είμαστε passe και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη; Να περιοριστούμε άραγε στην Πρωτομαγιά (σκέτη), μαζεύοντας λουλούδια από τους αγρούς και πλέκοντας στεφάνια;

Ή και αυτό είναι άσκοπο χάσιμο εργατοωρών; Τί λένε επ΄ αυτού οι σύντροφοι των Βρυξελλών;