ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ: Πολίτικη Κουζίνα

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Στην Πολίτικη Κουζίνα ο πρωταγωνιστής του έργου επιστρέφει για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη μετά από 40 χρόνια, για την κηδεία του παππού του. Ξαναβρίσκεται με την παιδική του φίλη, παντρεμένη πια με τούρκο στρατιωτικό.

Τον υποδέχονται καλά, ο σύζυγος του τονίζει ότι σεβόταν και θαύμαζε τον παππού του και ότι ο τελευταίος τον ανέφερε συχνά στις κουβέντες τους.

«Δεν έπρεπε να φύγετε τότε», λέει.

«Δεν φύγαμε, μας διώξανε», απαντά ο Φάνης.

Το κλίμα βαραίνει αμέσως- η ευγένεια του τούρκου αξιωματικού δίνει τη θέση της στην ενόχληση.

«Ο παππούς σας είχε το χάρισμα να μιλά για αυτά τα πράγματα με τρόπο που δεν ενοχλούσε».

*Σε επίπεδο πραγματικής ζωής, οι τούρκοι και τουρκοκύπριοι αξιωματούχοι είναι ένα πιστό αντίγραφο του Μουσταφά, του αξιωματικού που νοιώθει να απειλούνται τα κεκτημένα του από την παρουσία του  παιδικού αγαπημένου της συζύγου του: Δεν έχει σημασία τί έγινε τότε και αν νοιώθετε αδικημένοι, φτάνει να μην το λέτε ξέροντας ότι δεν μας αρέσει.

Κακώς έφυγε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης από την Πόλη, δεν έγινε και τίποτα επειδή υποδεχθήκαμε τον κ. Ακκιντζί με τιμές αρχηγού κράτους.

Κακώς έφυγε ο Πρόεδρος και από τις συνομιλίες, αυτά είναι παιδιαρίσματα και χάσιμο χρόνου.

Καλώς γύρισε ο Πρόεδρος στις συνομιλίες, κατάλαβε το λάθος του και ότι δεν θα μας πει η ελληνοκυπριακή πλευρά με ποιούς θα συναντιόμαστε και πού θα πηγαίνουμε.

*Κατά κάποιο τρόπο και η δική μας πλευρά είναι ένα πιστό αντίγραφο του Φάνη, του μικρού που εκδιώχθηκε με τους γονείς του από την Πόλη και που γυρνά σήμερα σε γνώριμους τόπους-πλην όμως αισθανόμενος ηττημένος.

Ξέρει ότι τα όσα υπέστη ο ίδιος και οι δικοί του άνθρωποι ήταν άδικα, δεν μπορεί όμως να κάνει τίποτα γι’ αυτό.

Ξέρει ότι όσο και αν τον υποδέχονται με κατανόηση και ευγένεια, τα πράγματα δεν θα είναι πια ποτέ ξανά όπως πριν.

Και ξέρει ότι αυτό που θα ήθελε να είχε, το έχει χάσει οριστικά πια. Και δεν του μένει άλλο από το να ζει με τις αναμνήσεις.

*Σκληρό, αλλά έτσι είναι. Τα happy end είναι μόνο για το σινεμά- μόνο που ακόμη και στην Πολίτικη Κουζίνα, ο σκηνοθέτης ευφυώς απέφυγε την κοινοτυπία, προτιμώντας να αντικρίσει κατάματα την πραγματικότητα.