ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ: Κάθε λιμάνι και καημός

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Τί τα θες γιέ μου, κάθε σπιτικό έχει τον δικό του σταυρό να σηκώσει, που έλεγε κι η γιαγιά Άννα, μη προλαβαίνοντας να δει το γιγάντωμα του Ισλαμικού Κράτους, την εξαγωγή της τρομοκρατίας στις μητροπόλεις της Δύσης ή το τέντωμα του σχοινιού των κοινωνικών ανισορροπιών στον δυτικό κόσμο- ως θέμα αρχής πάντως, η διαπίστωση της έχει δικαιωθεί. Έστω και μετά θάνατον.

*Πρώτα, ήταν το πάρτι της φρίκης εντός των χωρών που οι φανατικοί είχαν το πάνω χέρι: Οι αποκεφαλισμοί δυτικών υπηκόων σε ζωντανή σύνδεση, η καταστροφή μνημείων του πολιτισμού της ανθρωπότητας ως αντίποινα, η ομηρία άσχετων αιθεροβάμωνων πολιτών ως αντίποινα ηλίθιων πολιτικών των κυβερνήσεων τους.

*Μετά ήταν η μαζικοποίηση των χτυπημάτων επί δικαίων και αδίκων, με την συνισταμένη του εντυπωσιασμού να καταλαμβάνει πλέον κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό του χάους- οι αεροπορικές τραγωδίες αποτελούν το καλύτερο και πιο «εντυπωσιακό» πεδίο για την εμπέδωση της κουλτούρας του τρόμου.

Πάνω από την ταραγμένη Αραβία, μέσα στην αχανή ρωσική έκταση, πάνω από την μονίμως φλεγόμενη Μεσόγειο ή μέσα στα ίδια τα αεροδρόμια των μεγάλων κρατών της Ευρώπης, ένα χτύπημα τέτοιας μορφής ισούται με χίλια κείμενα προπαγάνδας- και με την μόνιμη εμπέδωση του φόβου στην καθημερινότητα μας.

*Ακολούθως, ήταν η εξαγωγή της παράνοιας στο έδαφος της ίδιας της Δύσης. Άλλοτε μαζικά και στοχευμένα, όπως στην περίπτωση του Παρισιού ή των Βρυξελλών, άλλοτε κατά μόνας όπως προχθές στο Μόναχο- σημασία έχει να μην αισθάνεται πια κανείς «ξένος» βέβαιος για την επόμενη στιγμή του.

Πλέον, δεν έχει σημασία ούτε η θρησκεία, ούτε οι πολιτικές, ούτε οι οικονομικές ανισότητες, ούτε οι κοινωνικές τάξεις. Σημασία έχει η θεωρία της τελικής πτώσεως.

Το ότι η μάχη για αυτήν έχει θύματα μόνο ανυποψίαστους φτωχοδιαβόλους, μικρή σημασία έχει για τους οργανωτές της.

*Όσο για μας, δόξα τω Θεώ να λέμε που μας έριξαν απομονωμένους στο μέσο του πελάγους- για να έχουμε την πολυτέλεια σήμερα να ασχολούμαστε με λιγότερο αιμοβόρα θέματα, όπως με το αν είναι ή δεν είναι η ομοφυλοφιλία αρρώστεια, αν θα μας κατοχυρώσουν ή δεν θα μας κατοχυρώσουν το χαλλούμι ή αν θα μας αγαπούν οι Ισραηλινοί ή θα μας πετάξουν ως στιμμένες λεμονόκουπες τώρα που τους κάνει τα γλυκά μάτια και πάλι η Άγκυρα.