Pafos Net

ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant:Ο Γλαύκος δεν μένει πια εδώ...

title image

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Οι εξελίξεις στο εσωτερικόν μέτωπον, που θα έλεγε και το ΡΙΚ τη δεκαετία του ’70, θυμίζουν κατα τι, την μέθοδο γραφής των μπήτνικς- με τον ίδιο τρόπο που ο Κέρουακ, ο Μπάρροουζ, ο Γκίνζμπεργκ και ο Ντος Πάσος δημιουργούσαν τους ήρωες και τις ιστορίες τους, ομοίως δημιουργούν και οι πολιτικοί ταγοί της σήμερον τις εξελίξεις: Απνευστί.

Από το πυρηνικό ολοκαύτωμα της 15ης Μαρτίου του σωτήριου έτους 2013 μ.Χ., όταν η ζωή στον πλανήτη Κύπρος σταμάτησε ολωσδιόλου, περνάμε σήμερα σε εξελίξεις και δραστηριότητες που δυσκολευόμεθα να παρακολουθήσουμε: Από το τίποτα, οι κυανόκρανοι και οι γνωστοί εκπρόσωποι του διεθνούς παράγοντα πάνε να μας πείσουν ότι είμαστε πια έτοιμοι για λύση του Κυπριακού και δεν το συνειδητοποιήσαμε, για αυτό καλά θα κάνουμε να συμφωνήσουμε κάτι- ότι νάναι.

*Οι πιστωτές μας χτυπούν φιλικά στην πλάτη, μπράβο καλά τα πάτε, σφίξτε ακόμη λίγο τους ανθρώπους, γρηγορείτε με αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις, τί θα κάνετε μωρέ τους ψωροημικρατικούς, δώστε τους να πα’ στον διάολο, οι τραπεζίτες ξεπέρασαν το πρώτο σοκ, βλέπουν της φυλακής τα σίδερα να απομακρύονται πια και άρχισαν να επανακτούν την αυτοκυριαρχία τους και να κάνουν πλάκα: Ο άλλος προχθές στο ραδιόφωνο δήλωνε στα σοβαρά ότι δεν μπορούν οι τράπεζες να μειώσουν τα δανειστικά επιτόκια, μέχρι ο κόσμος να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του στο τραπεζικό σύστημα και να επιστρέψει όσα σήκωσε από τις τράπεζες...

Όχι, ο δημοσιογράφος δεν τον ρώτησε αν ψάχνει για μαλάκες.

*Και άλλη κουβέντα για τα θαλάσσια οικόπεδα μας και άλλοι φόβοι για καθυστερήσεις και άλλα σενάρια συνωμοσίας για το φυσικό μας αέριο που θα το πάρουν άλλοι μια νύχτα που κοιμόμαστε και  άλλοι υπολογισμοί για το πότε και τί θα πιάσουμε από το φυσικό αέριο- όχι αυτό που εννοείτε, ανώμαλοι συμβολιστές, περί χρημάτων ο λόγος.

*Χθες κηδεύσαμε και τον Γλαύκο, κάνοντας άπαντες το χρέος μας- είπαμε για την διορατικότητα του, για την πολιτική οξυδέρκεια του, για το σεμνά και ταπεινά μοτο της  ζωής του, για την αστική ευγένεια του, για το εύχαρον του χαρακτήρος του- καιρός να τελειώσει το διάλειμμα και να επανέλθουμε στον πραγματικό κόσμο: Στο ατέλειωτο φαγοπότι που αποκαλύπτεται τους τελευταίους μήνες, στα εσωκομματικά χαρακώματα για τα αξιώματα, στην ικανοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών μας, σε όλα αυτά τέλος πάντων που αποτελούν τον αληθινό κόσμο.

Καθότι, ο Γλαύκος δεν μένει πια εδώ...