ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Το Γαλατικό Χωριό της Κύπρου.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Το θυμήθηκα βλέποντας χθες το βίντεο με τους υπεύθυνους του Κολλεγίου Τέχνης του Στας Παράσκου να μιλούν για την προσπάθεια τους να φέρουν για μια αναδρομική έκθεση-αφιέρωμα στο «Πάφος 2017», όλους τους μεγάλους καλλιτέχνες που πέρασαν, δημιούργησαν ή δίδαξαν στο Κολλέγιο.

Σκέφτηκα ότι, τηρουμένων των αναλογιών, η Λέμπα είναι το δικό μας γαλατικό χωριό- εκείνη η νησίδα διαφορετικότητας μέσα στο πέλαγος της ομοιομορφίας, που όπως συνέβαινε και στον κόσμο του Αστερίξ, πάντα επιβιώνει παρά το μειονέκτημα δύναμης, επειδή η κινητήριος δύναμη του οράματος είναι ισχυρότερη από κάθε αριθμητικό υπολογισμό.

*Η Λέμπα θα μπορούσε να είναι απλώς μια μικρή κοινότητα όπως εκατοντάδες άλλες στην Πάφο και αλλού, που υφίσταται ακόμη στον χάρη επειδή κάποιοι γέροντες και πρόσφυγες δεν έχουν πού αλλού να πάνε, επειδή είναι κοντά στην πόλη και βολεύει για μόνιμη εγκατάσταση ή επειδή οι αρχαιολογικοί χώροι που ανακαλύφθηκαν εδώ, θα έφερναν κρατική αρωγή.

Δεν είναι όμως. Είχε την ευτυχή συγκυρία να την επιλέξει ένας καλλιτέχνης με διεθνή φήμη και απήχηση, τότε ακόμη που πάσα δραστηριότητα εκτός τουριστικών υπολογισμών θεωρείτο μέγιστη ανωμαλία-θυμάμαι τον Στας Παράσκο να λέει, ενώπιον του τότε Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού, Άκη Κλεάνθους, ότι άκουσε τόσες πολλές φορές από τόσους πολλούς για τα «χρήματα που φέρνουν οι τουρίστες», που σιχάθηκε τον τουρισμό.

*Για τέσσερις δεκαετίες σχεδόν, η Λέμπα συνιστά τον ορισμό του γαλατικού χωριού του περικυκλωμένου από τις ορδές των ρωμαίων: Δεν ζήτησε να ενταχθεί σε μεγαλύτερη κοινοτική αρχή κάνοντας υπολογισμούς κερδών, δεν πολυασχολήθηκε στο διαδικαστικό σκέλος με ένταξη σε ευρύτερους οργανισμούς όπως το ΣΑΠΑ, δεν καταθέτει αιτήματα «αναπτυξιακών σχεδιασμών», δεν απασχολεί τα μήντια όπως όλοι οι Δήμοι και κοινότητες της Πάφου για θέματα ζωνών και αλλαγών χρήσεων.

Επαναλαμβανόμενη μανία της, είναι η υλοποίηση των κρατικών σχεδιασμών για ανακήρυξη της σε «Πολιτιστικό Χωριό»-το πρώτο της Κύπρου.

*Το κυπριακό γαλατικό χωριό, συνεχίζει την καθημερινότητα του μεσούσης της κρίσης, στοχοπροσηλωμένο στην αλλιώτικη μανία του- οι άνθρωποι της Λέμπας θυμούνται περισσότερο από τον κάθε άλλο κύπριο, ενδεχομένως, τον Άκη Κλεάνθους που έφυγε νωρίς.

«Ήταν ο μόνος Υπουργός Πολιτισμού που δεν ήταν μόνο λόγια», λένε.

Και αναμένουν το νέο, δικό τους Αστερίξ.