ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Παίζοντας τις κουμέρες.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Τις πρώτες μέρες του σοκ από όσα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας, κόμματα, οργανωμένα σύνολα, φορείς, «πατέρες» των πολιτικών παρασκηνίων του τόπου και γενικώς όλος ο εσμός που χειραγωγεί πράγματα και καταστάσεις εδώ και δεκαετίες, έχασαν τη λαλιά τους- η ένταση του σεισμού ήταν τόση, που μόνο ένας πολιτικώς ανώμαλος θα γούσταρε να κόβει βόλτες εν μέσω ερειπίων.

Η εύκολη και βολική λύση, ήταν να πάει η μπάλλα στο γήπεδο της τοπικής κοινωνίας- ξέρετε, αυτές οι ανεφάρμοστες θεωρητικολογίες που είναι μόνο καλές για να κερδίζουν τα οργανωμένα σύνολα συμφερόντων χρόνο προκειμένου να διαμορφώσουν νέα στρατηγική.

* Πλέον όμως, το ποτάμι δείχνει να παίρνει όσους πρέπει να πάρει. Γι’ αυτό και δειλά δειλά, οι σωτήρες του κοινωνικού γίγνεσθαι άρχισαν να σκάνε μύτη. Επικαλύπτοντας με χρυσόσκονη τις επιδιώξεις τους, συνεχίζοντας να μιλάνε για την κοινωνία που πρέπει να αποφασίσει, για τους πολίτες της Πάφου που έχουν τον λόγο, για το κομματικό κατεστημένο που πρέπει να μείνει πια στην άκρη και άλλα ηρωικά.

Στα διαλείμματα των βαρύγδουπων εξαγγελιών, χτυπάνε και μια κομματική σύσκεψη για να δούνε ποιοί υποψήφιοι τους θα μπορούσαν να τραβήξουν κουπί. Ή κάνουν και μια φιλοφρονητική βίζιτα στα άλλα κόμματα μπας και προκύψει καμιά σύγκλιση για να εμφανίσουν κανα υπερκομματικό. Ή ανατρέχουν στα αρχεία του Δήμου Πάφου για να θυμηθούν ποιοί πέρασαν από το έρμο το δημαρχείο και δεν ακούστηκαν σε σκάνδαλα.

*Η λαική θυμοσοφία για την-ξέρετε ποιά- που θέλει να κρυφτεί κι’ η χαρά δεν την αφήνει, είναι ανίκητη. Με τους έρμους τους απλούς δημότες αυτής της πόλης να παρακολουθούν από την εξέδρα τις μάχες στον αγωνιστικό χώρο για την τελική επικράτηση. Από εκεί δηλαδή που θα έπρεπε να βγουν μπροστά για να αποφασίσουν ποιόν θα ήθελαν να τους τραβήξει έξω από τον βούρκο, όχι μόνο στάληκαν στη γωνία, αλλά πρέπει να υφίστανται θέλουν δεν θέλουν και το παιγνίδι με τις κουμέρες.

*Ποιόν να βάλουμε υποψήφιο, δεν βάζουμε τον Χαράλαμπο;

Και γιατί να βάλουμε τον Χαράλαμπο, ας βάλουμε τον Χριστόδουλο.

Και γιατί να βάλουμε τον Χριστόδουλο, ας βάλουμε τον Λευτεράκη, που μπορεί να τον δεχθούν κι΄ οι απέναντι.

Και γιατί να τον δεχθούν οι απέναντι, αυτοί πρότειναν τον Μήτσο στους από κει.

Ε, και ποιό να βάλουμε;

Ξέρω ‘γω; Θα μας ειδοποιήσουν από τη Λευκωσία.