ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Ιστορίες από την κρύπτη.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Όσο περνούν τα χρόνια, ολοένα και περισσότερο προσομοιάζω με τους γέροντες της παιδικής μου ηλικίας. Τους οποίους έβλεπα ως εφιάλτες όταν άρχιζαν την πάρλα: «Θυμάμαι τότε που...» και «εμείς φτάσαμε τις εποχές που...» και «εγώ πρόλαβα και είδα τους...».

Η παρελθοντολαγνία κάλυπτε όλο το φάσμα των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων-ανεξαιρέτως. Τον πατριωτισμό των Ελλήνων: «Που στην εποχή μας είμαστε όλη μέρα στα βουνά με την ΕΟΚΑ και πετροβουλούσαμε τους άγγλους». Την κοινωνική εξαθλίωση: «Που εμείς τρώγαμε κρέας κάθε Κυριακή και αν. Και που δουλεύαμε στα χωράφια γέννημα με βούττιμα ήλιου». Την καταπίεση της λίμπιντο: «Που περιμέναμε να παντρευτούμε για να δούμε γυναικείο πόδι ασκεπές». Ακόμη και την ποδοσφαιρική παιδεία: «Εκείνοι ήταν παίκτες, όχι σήμερα που ο νους τους είναι στα λεφτά».

Φρίκη...

*Ως γέρον και ετοιμόρροπος προβλέπω να ενεργώ και εγώ εντός ολίγου- κατηχώντας (εις μάτην) τα δικά μου παιδιά για την δική μου παραγωγική εποχή. Ότι θα έχω να λέω, θα έχω πάντως- το πρόβλημα είναι ποιός θα ακούει ένα πυροβολημένο να μιλά για περσινά ξινά σταφύλια.

Θα θυμάμαι την δική μου στέρεη  Δημοκρατία: Που ήταν αρκετά ανεπτυγμένη και σοβαρή, ώστε να δουλεύει ρολόι (νομίζαμε), χωρίς να χρειάζεται κανένας Γενικός Ελεγκτής και κανένας Γενικός Εισαγγελέας να κάνουν τους μπαμπούλες.

Θα θυμάμαι την δική μου μοδάτη πόλη: Που ήταν αρκετά πλούσια (νομίζαμε), ώστε να τρώμε όλοι με χρυσά κουτάλια. Μόνο που κάποιων ήταν finance και άλλων αποδείχθηκαν «απαλλοτριωμένα»- για να θυμηθούμε και την ορολογία της 17 Νοέμβρη, μέρες που είναι...

 *Θα θυμάμαι το δικό μου lifestyle status: Που συγχρωτιζόταν με τους επιφανέστερους των πολιτών (νόμιζα), πριν ξυπνήσω ένα πρωί και αντιληφθώ ο βλαξ ότι απλώς κοιμόμουνα τον ύπνο του δικαίου. Όπως άλλωστε και πλείστοι όσοι συμπολίτες. Που νόμιζαν ότι τα λαμόγια ευδοκιμούσαν μόνο μέσα στα τηλεοπτικά κουτιά.

Και θα θυμάμαι ιστορίες δόξης ποδοσφαιρικές: Που χάρη σε ένα μυστηριώδες φαινόμενο, φαίνεται να ακολουθούν την πραγματική ζωή: Βούλιαξε οικονομικά η Κύπρος, βούλιαξε ηθικά η Πάφος, βούλιαξε ο Ευαγόρας, βούλιαξε ο Ατρόμητος, βούλιαξε ο ΑΠΟΠ Κινύρας, βούλιαξε και η ΑΕΠ.

Ναυάγια της ζωής, γενικώς. Ομάδες και άνθρωποι...