ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Η παραδοχή αδυναμίας είναι ανωτερότητα.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Το πήγαιν-έλα των τούρκων στην ΑΟΖ, είναι ένα σημαντικό μάθημα. Πρωτίστως για την αδυναμία των κυπριακών πολιτικών και δημοσιογράφων να μεταδόσουν την αίσθηση ότι αντιλαμβάνονται τί πραγματικά συμβαίνει .

Τρεις μέρες τώρα, στα τηλεοπτικά στούντιο γίνεται παρέλαση πολιτικών, αναλυτών και άλλων ειδικών γύρω από τις κινήσεις του Barbaros- πεταμένος χρόνος: να βλέπουμε σε μια οθόνη το στίγμα του σκάφους, να μας κοινοποιούν ότι από το οικόπεδο 3 πέρασε στο 2, ότι τα 40 ναυτικά μίλια είναι πάνω-κάτω 23 «δικά μας» χιλιόμετρα, ότι η Τουρκία ενεργεί προκλητικά κατά των διεθνών οργανισμών, ότι η διεθνής κοινότητα αντέδρασε χλιαρά, είναι περιγραφικά καλά για ποδοσφαιρικούς αγώνες, για θερμά επεισόδια μεταξύ κρατών, δεν λέει.

Όλα αυτά, θα έπρεπε να καταλάμβαναν 5-10 δευτερόλεπτα από την συζήτηση- όχι να είναι η συζήτηση.

*Αρκούσε ένα τρίλεπτο ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ για να ακουσθεί η ουσία της υπόθεσης: Πλέον η Τουρκία, δεν αμφισβητεί την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κρατικής υπόστασης. Πλέον, έχει περάσει στη σφαίρα της αμφισβήτησης της Κύπρου ως κομματιού γης πάνω στον πλανήτη- το επόμενο βήμα είναι στους χάρτες που τυπώνονται στην Άγκυρα ή στα σχολικά βιβλία τους, να φαίνεται η περιοχή μας με την Κύπρο τελείως εξαφανισμένη από προσώπου γης.

Αυτό είναι.

*Γιατί οι δικοί μας αναλυτές δεν μπορούν να εμβαθύνουν όπως οι ελλαδίτες; Τους οποίους κατά τα άλλα κοροιδεύουμε ως λαικιστές και πομπωδώς επιδειξίες; Γιατί το σωσίβιο των δικών μας αναλυτών, είτε πολιτικών, είτε δημοσιογράφων, είτε τεχνοκρατών, είναι οι κυβερνητικές ανακοινώσεις; Πόσο στα αλήθεια σημαντικά είναι τα ανακοινωθέντα ότι θα καταγγείλουμε την Τουρκία σε ένα οργανισμό για το δίκαιο της θάλασσας, σε ένα άλλο οργανισμό για την ασφαλή ναυσιπλοία, σε κάποια ευρωπαικά όργανα, μέλη των οποίων μόλις χθες μας άδειασαν κανονικά για το ίδιο θέμα και δεν συμμαζεύεται;

*Η παραδοχή αδυναμίας είναι ανωτερότητα- αντιθέτως, η καραμέλα ότι η Κύπρος δεν βρίσκεται σε θέση αδυναμίας και στο έλεος των ούννων, είναι γελοιότητα του χειρίστου είδους. Κάποιος που αποδέχεται την πρόσκληση να μεταβεί σε μια συζήτηση για το θέμα, πρέπει να είναι στοιχειωδώς μελετημένος και σοβαρός. Να εξηγήσει τί μας παίρνει να κάνουμε, τί μας προσθέτει η συγκυρία της σύγκλισης των συμφερόντων μας με Ισραήλ  ή Ρωσία και να αφήσει στην άκρη τους λεονταρισμούς για το μπάσιμο μας στα διεθνή φόρα.

Από τέτοια λαμπόγιαλα, μπουχτίσαμε πια...