ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by ESSO Στέφανος Στεφάνου: Όταν ο Ταγίπ συνάντησε τον Αλέξη

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Μ’ αρέσει που αναμένουμε την επίσκεψη Ερτογάν στην Αθήνα για να «επανακαθορίσουμε τη στρατηγική μας, αναλόγως των αποτελεσμάτων των εκεί επαφών του». Το παν σε τούτη την άτιμη ζωή είναι η αισιοδοξία- είναι πιθανόν επειδή ο σύντροφος Ταγίπ θα λουστεί το αττικό φως, να αποφασίσει ότι ήγγικεν η ώρα της λύσης. Ή επειδή θα συγκλονισθεί από το κάλλος του Παρθενώνα, θα σηκώσει το τηλέφωνο και θα πει στους στρατηγούς των κατεχομένων, τσακιστείτε γυρνάτε στην Τουρκία. Ή επειδή θα πούνε τον κοινό πόνο τους με τον Αλέξη που ούτε ο Παναθηναικός, ούτε η Φενέρ πάνε καλά φέτος, θα αποφασίσει ότι αρκετά ντέρτια έχουμε οι δύο λαοί και άρα ας ξαναπάμε στην Ελβετία να προσπαθήσουμε ν’ αγαπηθούμε.

Είπαμε: Μια αισιοδοξία θα μας σώσει.

*Μ’ αρέσει που την ίδια ακριβώς μέρα, η Κομισιόν εκδίδει ανακοίνωση ότι οι κύπριοι μαθητές πάτωσαν πάλι σε επιστήμες όπως τα μαθηματικά, η φυσική και η χημεία και εκδίδει επίσης και ανακοίνωση θαυμασμού για το πόσο γρήγορα και πόσο άνετα βγήκαμε από την οικονομική στενωπό.

Μα, αγαπητοί και νυχτωμένοι ευρωπαίοι εταίροι μας, αυτό είναι το ζουμί της σημερινής μετακαπιταλιστικής κοινωνίας: Τι να τα κάνεις τα μαθήματα, τους βαθμούς και τις εκπαιδεύσεις; Το παν σε τούτη την (παγκοσμιοποιημένη) ζωή είναι να είσαι ξύπνιος- να μπορείς να τσεπώνεις εκεί που οι άλλοι δίνουν, να κρύβεις εκεί που οι άλλοι δηλώνουν τα πάντα, να μπορείς να κάνεις δικούς σου κανόνες εκεί που οι άλλοι ακολουθούν ως ερίφια.

Ας πατώνουν οι μαθητές μας σήμερα-big deal. Σημασία έχει που θα αποκτήσουν το διδακτορικό τους αύριο, όταν μπουν στο ψητό.

*Δεν μ’ αρέσει που διαγράφηκαν χρέη 19 εκατομμυρίων στα ποδοσφαιρικά σωματεία σήμερα. Όχι επειδή η απόφαση συνιστά δύο μέτρα και δύο σταθμά έναντι όσων φρόντιζαν να είναι νομοταγείς. Ούτε επειδή κάνουν παιγνίδι με το δημόσιο χρήμα προς όφελος κάποιων λαμόγιων που διαχειρίζονται το κυπριακό ποδόσφαιρο.

Αλλά επειδή αυτά τα δωράκια άργησαν 17 χρόνια να έρθουν. Αν έρχονταν τότε, ο θρυλικός Ευαγόρας μου θα ζούσε και θα βασίλευε ακόμη, θα κονταροχτυπιόταν με τον ΑΠΟΠ, έστω και στη Β’ Κατηγορία, αντί να έχουμε αυτό το άγευστο, άοσμο συνοθύλευμα που λέγεται Πάφος FC και με το οποίο ουδείς ασχολείται στην πόλη.

*Μ’ αρέσει, τέλος τέλος, που οι εκλογές ακολουθούν τα Χριστούγεννα- είμαι περίεργος να ανακαλύψω ποιος τελικά υποψήφιος έπεισε και φέτος το Θείο Βρέφος να έρθει επί γης.