ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by ESSO Στέφανος Στεφάνου: Η διαπλοκή τον καιρό της ΕΟΚΑ

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Συνηθίσαμε χρόνια τώρα να λέμε και να ξαναλέμε πόσο ζωντανοί άνθρωποι είμαστε εμείς οι μεσογειακοί. Πόσο ζούμε την κάθε στιγμή μας, πόσο παθιαζόμαστε με τις νίκες και τις ήττες της ζωής, πόσο ανοιχτοί και έξω καρδιά είμαστε στις χαρές, πόσο τραγικοί, με την έννοια  της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας είμαστε στις συμφορές μας. Και, σε αντίστιξη, πόσο παγοκολώνες είναι οι βόρειοι- που μάλλον είναι έτσι ελλείψει ήλιου και βιταμινών Α, Β, Ε.

Όλα όμως έχουν ένα όριο. Καθότι, το πολύ Κύριε Ελέησον, το βαριέται κι’ ο παπάς. Και το να κλαίμε μέρα νύχτα ως μωρές παρθένες για τα μείζονα, να το καταλάβει κανείς: Καλώς κλάψαμε που ως ταπεινούς και καταφρονεμένους μας πήδηξαν το 1960 και το 1974. Καλώς διαρρηγνύαμε τα ιμάτια μας για την πρωτοφανή μέγγενη που εφάρμοσαν στους λαιμούς μας με την πρώτη ευκαιρία που δώσαμε οι κατά τα άλλα ευρωπαίοι εταίροι μας το 2013. Και καλώς σκούζουμε για το διαχρονικό σπρώξιμο της Τουρκίας από τους ξένους έναντι μας, λόγω του τεραστίου μεγέθους της αγοράς της.

*Έχουν δίκιο όμως να λένε ότι πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούι του. Δεν συμφωνήσαμε στην 198η προσπάθεια λύσης στην Ελβετία; Κλαυθμός και οδυρμός. Δεν μας άρεσε η 895η έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό; Μοιρολόι για το τέλος του κόσμου. Έρχονται εκλογές τον χειμώνα; Μανουριάζουμε μεταξύ μας από το καλοκαίρι ακόμα και για το τι χρώμα σώβρακα φοράμε.

*Το μέτρο που ήταν η βάση των αρχαίων ημών προγόνων, είναι πια έννοια άγνωστη και εχθρική στους νεοέλληνες και νεοκύπριους: Συνηθίσαμε εσχάτως να προωθούμε την ευνομία, μετά από δεκαετίες καταπάτησης κάθε νόμου και ηθικής; Τράβηξε το όσο πάει, τώρα που μας άρεσε η εικόνα των επωνύμων στο κελί και των επιφωνημάτων έκπληξης του πόπολου σε κάθε τηλεκαταγγελία- το μόνο για το οποίο δεν ασχολούνται μέχρι στιγμής Γενική Εισαγγελία και Ελεγκτική Υπηρεσία, είναι αν τον καιρό της ΕΟΚΑ υπήρχαν κάποιοι που κερδοσκοπούσαν από τα εκρηκτικά που έβαζαν στους εγγλέζους.

*Τον τελευταίο καιρό, ολοένα και περισσότερο θαυμάζω τους γερμαναράδες και τα συγγενή τους φύλα- τελικά, μπορεί να μην είναι και τόσο κακό να κοιτάς την πάρτη σου χωρίς να το διατυμπανίζεις. Και να προωθείς τα συμφέροντα σου ακόμη και όταν όλοι οι άλλοι σε κοιτούν με αποστροφή.

Τελικά, μια χαρά είναι να είσαι κρυόκωλος.