ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Τσεκάροντας τη δημοκρατικότητα μας

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Ποιος να μου το’ λεγε ότι αυτό που περισσότερο από όλα σιχαίνομαι στην τηλεόραση, οι συζητήσεις πολιτικών και κοινωνικών εκπροσώπων, θα μου πρόσφερε την μέγιστη απόλαυση και ψυχωγία των τελευταίων (πολλών) μηνών της άχρωμης ζωής μου! Και ότι τελικά από μια τέτοια συζήτηση μαθαίνεις πράγματα που ούτε που σου περνούσαν από το μυαλό- εσένα, του απολιτικ κατοίκου αυτού του κράτους.

*Που είχες κατά νου, ο αφελής, ότι η δημοκρατικότητα ενός εκάστου είναι πρωτίστως θέμα ατομικό και δευτερευόντως θέμα πολιτείας και σεβασμού των θεσμών. Όμως, όχι τελικώς! Την δημοκρατικότητα στην Κυπριακή Δημοκρατία ελέγχουν κάποιοι εκπρόσωποι ΜΚΟ που αποφασίζουν να την τσεκάρουν αιφνιδίως και εις το όνομα όλων εμάς των νυχτωμένων προκειμένου να πιάσουν στα πράσα τους επίσημους θεσμούς- κάτι σαν τα εφιαλτικά απρόοπτα διαγωνίσματα των μαθητικών μας χρόνων ένα πράμα.

Αυτό μας είπε φάτσα φόρα ο εκπρόσωπος μιας τέτοιας από τις καινοφανείς οργανώσεις των τελευταίων χρόνων που αυξάνονται και πληθύνονται έχοντας μυριστεί «πράσινο αίμα» από τις Βρυξέλλες.

«Μεταφέραμε τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας από τη Λεμεσό στη Λευκωσία για να τσεκάρουμε την δημοκρατικότητα σας», ήταν η επί λέξει απάντηση του στο λεκτικό παιγνίδι «σε στριμώχνω στα σχοινιά για να βγω νικητής από την τηλεμαχία» που εφάρμοζε άγαρμπα ο συνομιλητής του Ζαχαρίας Κουλίας.

*Αμαρτία μου ξομολογημένη και προκαταβολικά ζητώ έλεος από τους ενεργούς πολίτες που παρεμβαίνουν παντού και σε όλα, τέτοιες οργανώσεις μέχρι πρότινος τις έβλεπα αδιάφορα στην καλύτερη περίπτωση- πολύ φοβάμαι όμως, ότι μετά την εμφάνιση-έπος του δοκιμαστή των δημοκρατικών μας αντοχών στο γυαλί, πλέον θα τις βλέπω με τρόμο.

Θα ζω με εφιάλτες μήπως ο δοκιμαστής και οι όμοιοι του αποφασίσουν αιφνιδιαστικά να εφορμήσουν από την έδρα τους και προς την Πάφο αυτή τη φορά για να τσεκάρουν πράγματα για μένα- ιδρώνω στη σκέψη ότι μια καλή πρωία θα αναγκαστώ να αιτιολογώ στον φρουρό των πανανθρώπινων αξιών και ιδανικών γιατί το αυτοκόλλητο στο όχημα μου γράφει το σεξουαλικού προσανατολισμού σύνθημα «Είμαστε από τη Λεωφόρο και μπιιιπ Τούμπα, Πειραιά».

Ή γιατί στο ερμάρι μου με τα καλοκαιρινά υπάρχει ακόμη το μπλουζάκι των νεανικών μου χρόνων με το σφυροδρέπανο και το CCCP με περήφανα, κόκκινα γράμματα από κάτω.

*Από την ίδια τηλεοπτική συζήτηση όμως, βγήκαν και άλλα πολύτιμα μαθήματα για μας τους απολιτικ- ότι ας πούμε, ο πολιτικός ανθρωπιστικός ακτιβισμός είναι ένα επάγγελμα όπως όλα τα άλλα. Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, πολιτικές φιγούρες όπως ο κ. Κουλίας αίφνης μετατρέπονταν κατά τη διάρκεια της συζήτησης από τυπικούς εκπροσώπους μιας ξύλινης πολιτικής και παρωχημένης γλώσσας σε πανέξυπνους τακτικιστές του σύγχρονου πολιτεύεσθαι, απορώντας με γνησιότητα στις μπαρούφες του συνομιλητή του ότι εγκατέλειψε οικειοθελώς το δημόσιο για να ταχθεί στον «ενεργό ανθρωπιστικό ακτιβισμό».

*Μα, πόσα ωραία πράγματα μαθαίνουμε τελικά σε αυτό το ωραίο κράτος! Απορώ πώς διάολο καταφέραμε να την βγάλουμε καθαρή μισό αιώνα τώρα, ζώντας στην άγνοια και χωρίς τα τσεκαρίσματα για πάρτη μας των ΜΚΟ και των μουτζαχεντίν τους…