Pafos Net

ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Οι γιορτές που τις έφαγαν οι εκλογές

title image

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

 

*Ήτανε γιορτές αλλιώτικες από τις γιορτές των αναμνήσεων μας αυτές που φεύγουν σήμερα. Πρώτα απ’ όλα, τις περάσαμε ως επί το πλείστον με καιρικές συνθήκες ασυνήθιστες για Δεκέμβρη και Γενάρη μήνα- με μια ψηλή θερμοκρασία που δεν σε άφηνε να ταξιδέψεις στις ταινίες εποχής και με λίγες βροχές, που περισσότερο εκνευρισμό προκαλούσαν παρά χαρά, όταν τις ακολουθούσαν οι μόνιμες αναφορές των αρμοδίων ότι «δεν έσταξε σταγόνα στα φράγματα».

Έπειτα, ήταν και το θέμα με τις ειδήσεις των ημερών όλο αυτό το διάστημα: Το καθιερωμένο πλέον ντουρντουλούκι με το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Αρχιεπισκόπου, οι παντελώς αδιάφορες και copy paste των πολιτικών για το νόημα των ημερών, που ακούγονταν παράταιρα και ολίγον τι εκτός τόπου και χρόνου, ακολουθούμενα από τη μόνιμη ειδησεογραφία των ημερών: Η αποφασιστικότητα του κράτους να βάλει τέρμα στη λαμογιά που αίφνης αποκαλύφθηκε ότι ήταν ο κανόνας και ουχί η εξαίρεση, οι υποψήφιοι που θα αλλάξουν τα πάντα έτσι και εκλεγούν στις προσεχείς Προεδρικές, οι κύκλοι των ερευνών και των επικείμενων συλλήψεων (που ακόμη είναι επικείμενες) για το βομβιστικό καλημέρα στην μητέρα του Δημάρχου Πάφου, το συνεπεία αυτής ξανάνοιγμα της συζήτησης για τα κυκλώματα στην κυπριακή κοινωνία και πολιτεία και πάει λέγοντας.

*Ήτανε γιορτές ενοχλητικές- καθότι δεν νοείται να επισκιάζονται από ανούσιες και άνευ σημασίας πολιτικάντικες διαδικασίες όπως οι εκλογές στα τέλη του μήνα σε ένα μικρό νησί που για κάποιο λόγο θεωρεί ότι είναι ο ομφαλός της γης- επισκιάσθηκαν όμως προκειμένου να ασχοληθούμε με κάποιες εκλογές που λίγο ακόμη θα πείθαμε εαυτούς ότι είναι ελάχιστα μικρότερης σημασίας από τη Συμφωνία της Γιάλτας ή την πτώση του τείχους του Βερολίνου.

*Ήτανε γιορτές ηττημένες- με την γενικευμένη ήττα του καθενός και όλων μαζί να μην ομολογείται, αλλά να καμουφλάρεται πίσω από επαναλαμβανόμενα για χρόνια τώρα οικογενειακά τσιμπούσια και αγορές δώρων. Ήταν τα Χριστούγεννα που με ανάγκασαν να ανασύρω από την βιβλιοθήκη τον Μίλτο Σαχτούρη- και γω δεν ξέρω μετά από πόσα χρόνια:

« Είναι τα λυπημένα Χριστούγεννα 1987
είναι τα χαρούμενα Χριστούγεννα 1987
ναι, τα χαρούμενα Χριστούγεννα 1987!
σκέπτομαι τόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα…
Α! ναι είναι πάρα πολλά.
Πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
ο Διονύσιος Σολωμός
πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
ο Νίκος Εγγονόπουλος
πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα πέρασε
ο Μπουζιάνης
πόσα ο Σκλάβος
πόσα ο Καρυωτάκης
πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα
πέρασε ο Σκαλκώτας
πόσα
πόσα
Δυστυχισμένα Χριστούγεννα Ποιητών».

Καλό 2018 να έχουμε!