ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Οι Δύο Εποχές του Βιβάλντι

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Τώρα που πέρασαν οι άγιες διακοπές των Κυπρίων και που τα καραβάν σεράγια του δεκαπενταύγουστου επέστρεψαν στις στάνες τους από τις καταλήψεις αγρών, παραλιών, δασών και ιδιωτικών περιουσιών, μπορούμε να κάνουμε την ανασκόπηση μας με σχετική νηφαλιότητα για το τι περάσαμε και το τι μας περιμένει.

Καθότι, εξακολουθώ να πασχίζω να δω την ομορφιά του καλοκαιριού κάθε χρόνο- να είναι η διεγερτική αίσθηση του ιδρώτα που κυλά μέσα από τα ρούχα σου 12 ώρες το 12ωρο; Να είναι η πανηδονιστική απόλαυση του να λούζεσαι την υγρασία με το που βγαίνεις από το ντουζ; Να είναι η παιγνιδιάρικη λίμπιντο του να κυλιέσαι μέσα στις άμμους και να τις κουβαλάς μαζί σου στο αυτοκίνητο και το σπίτι;

Ή να’ ναι άραγε η α-λα εννιάμιση εβδομάδες ενασχόληση μας με το άλλαξε μπλούζα και παντελόνι τρεις φορές την ημέρα;

*Anyway, που λεν και οι αγγλοτραφείς, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Κάποιος μπορεί να απολαμβάνει το ολοένα και πιο πυρακτωμένο μεσογειακό καλοκαίρι με την ποιητική διάθεση του Διονύση Σαββόπουλου « με μισόκλειστες της γρύλλιες μεσημέρι», κάποιος με την χαίστικη διάθεση των νεότερων τραγουδοποιών για το «λιωμένο παγωτό που κολλάει στο χέρι». Και κάποιος μπορεί να αναπολεί τα φθινόπωρα και τους χειμώνες, που του δίνουν τη δυνατότητα να ρυθμίζει τη θαλπωρή του με τρόπο που δεν του δίνει το καλοκαίρι να ρυθμίζει τη δροσιά του- καθότι, που να πάρει, δεν είμαστε και φυτά να καθόμαστε 24 ώρες το 24ωρο εγκλωβισμένοι σε ένα δωμάτιο κάτω από το κλιματιστικό.

*Θυμήθηκα τα περί θέρους και καύσωνος, παρακολουθώντας χθες ένα ντοκιμαντέρ για την αλλαγή του κλίματος και την διαπίστωση όλων πλέον των επιστημόνων και περιβαλλοντιστών ότι οι εποχές όπως τις ξέραμε έχουν τελειώσει. Από τον χειμώνα, περνάμε κατευθείαν στο καλοκαίρι και τ’ ανάπαλιν, είναι η επωδός των ειδικών.

Και είναι σωστό. Αλλά, είμαστε άτυχοι. Γιατί να μην γίνει αυτή η νέα τάξη των κλιματικών πραγμάτων διαφορετικά; Από την άνοιξη να περνάμε κατευθείαν στο φθινόπωρο και από εκεί πάλι πίσω στη άνοιξη; Έτσι, θα γλυτώναμε και την οικτρή εικόνα των ανθρώπων να περιφέρονται μέσα στους ιδρώτες και την λίγδα, προσποιούμενοι ότι ζουν στην καλύτερη περιοχή του κόσμου επειδή απλώς και μόνο δεν βρέχει τόσο συχνά όσο στον βορρά, ενώ θα γλυτώναμε και τις φυσικές καταστροφές του χειμώνα που ολοένα και πυκνώνουν στα πλαίσια της κλιματικής αλλαγής που λέμε.

*Άνοιξη και φθινόπωρο. Ο ορισμός της μέσης οδού. Το μόνο πρόβλημα θα ήταν ότι πρέπει να ακυρώσουμε πλέον τον Βιβάλντι και τις Τέσσερις Εποχές του.