ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Στις πόλεις και στα χώρια μας ο κόσμος προσπαθεί να συνειδητοποιήσει ακόμα (και δεν μπορεί) τι κακό τον βρήκε εδώ και ένα χρόνο με την πανδημία και πώς θα βγει από τον λαβύρινθο για να ξανακερδίσει την κανονικότητα του. Στα δώματα των κάθε λογής εξουσιών του τόπου τούτου πάλι, αυτά είναι ψιλά γράμματα- ποιος χέστηκε αν πεθαίνουν πεντέξι γέροντες και ετοιμόρροποι κάθε μέρα, έτσι κι’ αλλιώς θα πέθαιναν σήμερα-αύριο λόγω ηλικίας και υποκείμενων νοσημάτων (sic).

Πολιτειακοί, κομματικοί, θεσμικοί, δημοσιογραφικοί και άλλοι μεγαλοπαράγοντες της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχουν πιο σοβαρά πράγματα να αντιμετωπίσουν από μια ψωροπανδημία που έτσι κι’ αλλιώς υπάρχει παντού στον κόσμο: Τα δικά τους προβλήματα είναι απείρως σημαντικότερα από τις αδικαιολόγητες φοβίες του πόπολου, που στο κάτω κάτω ρε παιδί μου, οσονούπω θα εμβολιασθεί και θα είναι όλα back to normal, που λένε και οι αμερικανοτραφείς.

*Αντιθέτως, το σύστημα εξουσίας του τόπου έχει να διαχειριστεί μείζονα ζητήματα, όχι παίξε γέλασε- έχει να διαχειριστεί την επικείμενη πενταμερή η οποία όπως είναι γνωστό, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την Κυπριακή Δημοκρατία καθότι μια φορά σε αυτή τη ζωή πάμε για συνομιλίες και δεν νοείται να θεωρήσει καν κάποιος ότι υπάρχει περίπτωση να μας γράψουν κανονικά οι τούρκοι.

*Έχει επίσης να διαχειρισθεί το κεφαλαιώδες για την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού ζήτημα του αν θα πάρει τους φακέλους των πολιτογραφήσεων ο Ελεγκτής ή αν τις μανούρες που έγιναν θα πρέπει να τις εξετάσει κάποια άλλη επιτροπή. Βλέπετε, η καθημερινή επιβίωση του κοσμάκη κρέμμεται από το θέμα αυτό, ενώ το ίδιο το σύστημα εξουσίας δεν είχε λόγω να ασχοληθεί με το ζήτημα- χάρη κάνουν στον απλό κόσμο που ασχολούνται με τα απόνερα μιας τέτοιας υπόθεσης.

*Έχει ακόμη να ασχοληθεί με το πολύ σημαντικό έργο που μας έμαθε ο Μητροπάνος: «Τόσα δίνω, πόσα θες;», προκειμένου να καταλήξουν όλοι οι φορείς αυτού του έρμου του συστήματος αν τελικά θα έχουμε προυπολογισμό φέτος ή αν θα πρέπει να κάνει ο καθένας μας τα κουμάντα του με εμπορικές πράξεις της περιόδου του κολλεκτιβισμού: Σου δίνω λίγα ζαρζαβατικά, μου δίνεις πεντέξι αυγά να την βγάλουμε και αυτή την βδομάδα.

*Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα πρωτοποριακά που βλέπουμε εβδομάδες τώρα να απασχολούν τις φίρμες του δημόσιου βίου της Δημοκρατίας, έχουμε πια και το νέο είδος δημοσιογραφίας- το οποίο παίρνοντας τοις μετρητοίς τα περί «τέταρτης εξουσίας», αναζητεί εναγωνιωδώς το δικό του δεκαπεντάλεπτο δημοσιότητας ή την δική του βολή μέσα στη βολή τόσων και τόσων.

Πότε υπό την μορφή μετατροπής του παγκόσμιου δημοσιογραφικού αξιώματος «ελέγχουμε την εξουσία» σε «απολαμβάνουμε την εξουσία», πότε με τη μορφή της ανταλλαγής της κριτικής με χώσιμο κανενός τέκνου σε καλό πόστο από αυτά που δεν έχουν να κάνουν με προκήρυξη θέσεων και πότε με βόμβες τύπου «άκουσα ότι»- το ότι αυτό που άκουσα δεν τεκμαίρεται από πουθενά, είναι ψιλά γράμματα στο σύστημα εξουσίας που κυριάρχησε πλέον.

Ντόρος να γίνεται…