ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Μια χειραψία είν’ αυτή, κάντ’ την κι’ ας πέσει χάμω

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Η Κύπρος δεν είναι ένα συνηθισμένο κράτος. Όσο και αν μας ενοχλεί, η ύπαρξη αυτού που ονομάζουμε Κυπριακή Δημοκρατία είναι ευθέως ανάλογη με τις διαθέσεις άλλων, μπορεί και με την διάθεση μιας ανώτερης δύναμης που αγαπά αυτό το κομμάτι γης και το φυλάει.

*Οι τραβηγμένες από τα μαλλιά ανταποκρίσεις από τη Νέα Υόρκη για τα συνεχή τετ α τετ του δικού μας ΥΠΕΞ με τον ομόλογο του της κατοχικής δύναμης, είναι άλλο ένα επεισόδιο στο σήριαλ που μόνοι μας δημιουργούμε και μόνοι παρακολουθούμε, αγωνιώντας να δούμε κάτι σημαντικό και εκεί που δεν υπάρχει- είναι στοιχειώδης κοινωνική συνθήκη, όταν βρεθούν δύο άτομα, ακόμα και ορκισμένοι εχθροί, σε ένα χώρο όπου δεν μπορούν να αποφύγουν το συναπάντημα, απλώς καμώνονται τους άνετους, δεν τραβάνε μαχαίρια όπως τα κουτσαβάκια της Τρούμπας του ’60.

Όλοι ξέρουν ότι μια κουβέντα ή μια χειραψία μέσα σε αυτό το πλαίσιο, δεν σημαίνει τίποτα ουσιαστικό- ούτε ο Τσαβούσογλου θα φέρει τα πάνω κάτω ερχόμενος κοντά σε ότι ονειρευόμαστε, ούτε ο Χριστοδουλίδης έχει τη δυνατότητα να τον στριμώξει, ούτε και οι δύο τους αναμένουν πως θα αλλάξουν στάτους επειδή έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλο μέσα στην πολυκοσμία των γραφείων του Οργανισμού.

*Το φαίνεσθαι είναι ωραίο για το ντουρντουλούκι στα τηλεοπτικά στούντιο- στην πραγματική ζωή όμως η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη: Αν κάποια ξένη χώρα επιθυμεί να μπουκάρει στο νησί μας, απλώς μπορεί να το κάνει- είναι εξωφρενικό και μόνο ως σκέψη, αλλά ενώ είσαι υπό κατοχή, ενώ διαπιστωμένα περιβάλλεσαι από επιθετικούς εχθρούς, ενώ ένα νέο ‘74 στην περίπτωση σου δεν είναι καθόλου σενάριο επί χάρτου, απλώς δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.

Ή μάλλον, όχι ακριβώς τίποτα. Μπορείς να παρακολουθείς με προσοχή και αυτοσυγκράτηση το μπες-βγες των ξένων στην χώρα σου. Πιο αποκαρδιωτικό και από αυτή την ίδια την ανάγκη να καταπίνεις τις προκλήσεις, είναι να ακούς τους αρμόδιους να αναμασούν αυτή την καραμέλα του ότι παρακολουθούν συνεχώς τις κινήσεις των ξένων εισβολέων. Και ότι δεν θα παρασυρθούν στο παιγνίδι των προκλήσεων- ο Θεός μας φυλάει που είμεθα εγκρατείς ως λαός και ως κράτος, ειδάλλως η ανατολική Μεσόγειος θα γινόταν στάχτη και μπούλμπερη από την οργή μας!

*Εν πάση περιπτώσει, ας πει κάποιος στους αρμόδιους της Δημοκρατίας ότι δεν είναι ανάγκη να χαλούν εργατοώρες και φαιά ουσία με το να παρακολουθούν από κοντά τις κινήσεις των τουρκικών σκαφών στην ΑΟΖ μας- έτσι κι’ αλλιώς φεύγουν από μόνοι τους όταν τους κάνει κέφι.

*Όπως είχε πει και ο μέγιστος Παπάζογλου: «Από περιέργεια υπάρχω κι’ από καραγκοζλίκι».