Pafos Net

ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by COFFEEBRANDS: Μαθηματικά του αέρα

title image

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

 

*Τώρα καταλαβαίνουμε και εμείς οι αδαείς περί των κανόνων λειτουργίας της οικονομίας στους νεοφιλελεύθερους καιρούς που ζούμε, γιατί φουντάραμε ως κράτος το 2013: Είναι τόσα πολλά τα λαμπρά μυαλά αυτού του τόπου και τόσο προχωρημένα στις σκέψεις και αναλύσεις τους περί του οικονομικού γίγνεσθαι, που όλοι οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί απλώς δεν μπορούμε να τους ακολουθήσουμε και να στηρίξουμε το μεγαλειώδες όραμα τους.

Έχουμε μείνει- οι δύσμοιροι- στην εποχή του ένα και ένα κάνουν δυο και του τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι κι’ έξι το λαδόξυδο.

*Ο κακός χαμός με τις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων κοντεύει να σε στείλει στον ψυχίατρο, αν δεν είσαι μέλος της επιχειρηματικής κοινότητας, των παροικούντων στα πέριξ των μεγάλων εταιρειών του χώρου των αερομεταφορών ή των μετοχικών συνθέσεων διαφόρων σχημάτων που έχουν να κάνουν με την διακίνηση επιβατών.

Αν δεν συνέβαινε σε μας, αλλά σε κάποιο άλλο σημείο του πλανήτη, θα νομίζαμε ότι μας κάνουνε πλάκα όσοι θα μας έλεγαν ότι υπήρξαν εκπρόσωποι φορέων που στα σοβαρά προσπαθούσαν να εξηγήσουν ότι έχει μια λογική το να πληρώνεις αεροπορικό εισιτήριο για Αθήνα στην ίδια τιμή που το πληρώνεις για Λονδίνο ή και Νέο Υόρκη.

*Η συνηθέστερη πατάτα των εν λόγω πεφωτισμένων είναι το ότι « αυτά τα εισιτήρια είναι το ελάχιστο ποσοστό, όπως ελάχιστο ποσοστό είναι και τα πάμφθηνα εισιτήρια». Γεγονός που καταδεικνύει σε όποιον έχει μια στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα των πωλήσεων μέσω διαδικτύου ότι οι άνθρωποι αυτοί ζουν σε άλλο πλανήτη- ούτε τα εισιτήρια των 300 και 400 ευρώ για Ελλάδα είναι η εξαίρεση στον κανόνα, ούτε και τα κάτω των 100 ευρώ εισιτήρια που προσφέρονταν μέχρι πρότινος ήταν τα δυσεύρετα κομμάτια.

Οι έχοντες συμφέρον από την παγίωση του στάτους που διαμορφώνεται, καμώνονται ότι δεν το καταλαβαίνουν. Αλλά, τόσο το λουκέτο της Cobalt, όσο και η απόσυρση της Ryanair από την αγορά της Αθήνας, για την οποία επικρατεί ένα ύποπτο πέπλο σιγής από επιχειρηματικούς και διαχειριστικούς κύκλους των αερομεταφορών, έδωσε απλώς ένα πρώτης τάξεως εφαλτήριο σε κάποιους για να λειτουργήσουν με κανόνες μονοπωλίου χωρίς να μπορεί να αποδειχθεί κάτι τέτοιο.

*Αντί να επικεντρωθούν σε πραγματιστικά δεδομένα για να βρουν έξοδο από το αδιέξοδο, διάφοροι απίθανοι που κατά τα άλλα κατέχουν πόστα, βγάζουν τη γλώσσα τους ανερυθρίαστα περίπατο στα ΜΜΕ, με διανοητικούς ακροβατισμούς όπως αυτόν που ακούγαμε από τηλεοράσεως και δεν πιστεύαμε ότι το ακούγαμε: « Στην ουσία, σήμερα τα αεροπορικά εισιτήρια είναι πολύ φθηνότερα από ότι ήταν πριν 20 χρόνια, όταν είχαμε μόνο τις Κυπριακές Αερογραμμές».

Ναι μεγάλε, και οι τιμές εκείνες ήταν χώμα σε σχέση με τον καιρό που άρχισαν τα πήγαινε έλα στους αιθέρες οι αδερφοί Ράιτ- άλλαξε πλευρό και συνέχισε τον ύπνο σου μαντζουράνα μου.

*Το ότι στο μεσοδιάστημα των δύο μονοπωλιακών ακροτήτων, του κρατικού προστατευτισμού και του ιδιωτικού μονοπωλιακού καθεστώτος κάποιων προορισμών όπως η Ελλάδα, η φιλελευθεροποίηση των πτήσεων είχε μειώσει το κόστος ενός αεροπορικού ταξιδιού στο μισό και περισσότερο, είναι για μια κλειστή κάστα ψιλά γράμματα.

Είναι όμως η ουσία στην οποία θα έπρεπε να επικεντρωθούν οι έρευνες των θεσμών.