ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ by Pelican Restaurant: Οι διακοπές δεν μένουν πια εδώ.

ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΗ

*Τις εθνικές επετείους του Μαρτίου και του Απριλίου, τις περάσαμε σε κλίμα «βρείτε μου μια τρύπα να κρυφτώ», αντί εθνικής ανάτασης ως συνήθως, που λένε και οι πολιτικοί μας ή οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ. Η κατατραπακιά του Eurogroup, βλέπετε, ήταν πολύ φρέσκια για να ξεχασθεί από την υπόμνηση των κατορθωμάτων του Καραισκάκη, του γέροντα του Μωριά και των παλληκαριών του αχυρώνα.

*Τις άγιες μέρες του Πάσχα, τις περάσαμε έχοντας ενοράσεις: Βλέπαμε τη σούβλα να γυρίζει και αντί το αρνί θωρούσαμε εαυτούς να γυρνάνε γυροβολιά στα κάρβουνα- οι πιο ποιητές εξ ημών, έβλεπαν στη θέση του αμνοεριφίου τον κυπριακό ελληνισμό να σταυρώνεται-σουβλίζεται από τις δυνάμεις του άξονα.

Ομοίως, το βράδυ του Καλού Λόγου ακούγαμε τα πάθη αρχικά και το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης τελικά, αλλά αντί του συνήθους ήρωα της βραδιάς, ο λογισμός έβαζε ασυναίσθητα στον σταυρό το χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος.

Άντε να φας μαγειρίτσα και να καθαρίσεις κεφαλάκια μετά...

*Το διάστημα που ακολούθησε έκτοτε, την βγάζαμε μεταξύ καναπέ και καφενέ, με τις κουβέντες να είναι πανομοιότυπες: Η τρόικα, που στο μεταξύ έπιασε στασίδι και στη Λευκωσία, μετά την Αθήνα, τη Λισαβώνα και άλλες πόλεις του δημοσιονομικώς αμαρτωλού και απείθαρχου ευρωπαικού νότου.

Οι τράπεζες, που σήμερα είναι κι’ αύριο δεν είναι. Λαική να’ χαμε κι΄άλλη, η Κύπρου ή θα μας αφήσει χρόνους ή θα αφήσουμε εμείς χρόνους με το κούρεμα της να ανέρχεται στο...90%. Η Ελληνική δεν αισθάνεται τόσο καλά, λένε «δικές μας πληροφορίες». Οι μικρότερες τράπεζες, δεν σε αφήνουν καν να μπεις μέσα τους-λένε άλλες πληροφορίες.

Και ο συνεργατισμός πτωχεύει τρεις φορές εβδομαδιαίως-αυτό το λέει το facebook.

*Με την Βουλή μας να αρχίζει τη φάμπρικα των μαζικών νομοσχεδίων κατά παραγγελία, τις τελευταίες μέρες ο κακός χαμός εκφεύγει πλέον από τις τράπεζες και μπαίνει στα νοικοκυριά. Ο ένας έμαθε ότι από το Δημόσιο είναι θέμα μηνών να αρχίσει η έξοδος των μυρίων. Ο άλλος πληροφορήθηκε (πάντα από τα μέσα) ότι και όσοι μείνουν στο Δημόσιο θα πληρώνουν αντί να πληρώνονται και ο πιο προχωρημένος των πολιτικών παρασκηνίων κομπάζει ότι ξέρει πως τα 65 και τα 70 μας χρόνια, να τα ξεχάσουμε: Όσο ζεις, δουλεύεις.

*Με αυτά και αυτά, φτάσαμε στις διακοπές. Στις οποίες, ούτως ή άλλως, πλείστοι όσοι δεν θα πάνε φέτος. Και όσοι πάνε όμως, τί να το κάνουν... Αν είναι να μαυρίζει η ψυχή μας, ας μαυρίζει στο σπιτάκι μας.

Δωρεάν.